Напярэдадні галоўнага зімовага свята ( якое ў гэтым годзе нешта зусім не зімовае) я вырашыў расказаць вам адну гісторыю са свайго дзяцінства, гісторыю аздобленую пэўнай доляй гумара для мяне тагачаснага і пачуццём фізічнага болю для іншых
(
Read more... )
Comments 7
У мяне, прыкладам, Дзед Мароз на ранішніку зачапіў барадой і панёс маю шыкоўную карону. Майго брата - таксама на ранішніку - жорстка расчараваў нейкі дзядзька-садыст: "Гэта ж не Дзед Мароз а твая маці" (падобна на вашу гісторыю) :)
Разам з тым, у сапраўднага Дзеда Мароза я працягвала шчыра верыць год да 8-9, пакуль "добрыя" аднакласнікі не прасвятлілі :)
Reply
Reply
http://veragodna.livejournal.com/20415.html#comments
Reply
Reply
Пры гэтым і ў казках чуў пра ідэю злавіць ДМ, і ў мульціку бачыў, але ў самога жадання такога не ўзнікла. Прынамсі, пакуль :)
А Ваша гісторыя павесяліла, так)
Reply
Reply
Так, пераходны) Шмат на што ўжо заяўляе, што гэта казкі для малых. Але ДМ - гэта пакуль святое :)
Reply
Leave a comment