Вось і адгулялі мы свой выпускны. Як у 16 гадзін учора сустрэліся для фатаграфаваньня, так у пэўнай колькасці пратрымаліся да 5 гадзін раніцы. Так што "Мон кафэ" гудзела і зьвінела цэлую ноч. Выпускны прайшоў па канонах, вельмі парадавалі некаторыя прадстаўнікі "выкладчыцкага саставу", і мы елі-пілі, пілі-елі, не дазваляючы сабе сумаваць. Шмат ( Read more... )

 Вельмі не люблю я такія размовы, аднак часам яны здараюцца. Бо хто яшчэ патлумачыць чалавеку, што не варта "сядзець" над кожнаю капейкай, калі адносіны тычуцца блізкіх і добра знаёмых людзей. І ніякія прынцыпы не могуць апраўдаць такія паводзіны, бо не першы год знаёмы, і ўсе прынцыпы і стратэгіі паводзінаў добра вядомыя і зразумелыя. Узводзіць " ( Read more... )

 Як часта вы праводзіце "зачысткі" сваёй фрэнд-стужцы? І з якой нагоды магчымыя гэтыя зачысткі? У мяне вось неяк не атрымоўваецца нікога выдаляць...

Учора вечарам адзначылі ДН суседа. Адзначэньне зацягнулася ажно да шасьці раніцы, было дастаткова весела.Зноў усіх пацягнула на ўспаміны - першы курс, другі курс і ўсё, усё, усё. Пелі песні нашай маладосьці)), а пасля намагаліся гуляць у кракадзілаў і мафій, аднак ня вельмі атрымалася. Але ж сьвята выдалася на славу. Такіх дзён зараз вельмі не стае ( Read more... )

 Сёньня ў Палацы Прафсаюзаў давалі чэхаўскаю "Чайку". Сіламі Полацкіх студэнтаў і "Тэатральнага куфару". Атрымалася ня тое, каб вельмі здорава, аднак прэзентабельна. Асабліва мне спадабаўся галоўны герой. А вось канец быў занадта патасны, але так заўсёды здараецца.
Аднак мы з Яўгенам хоць і прышлі за 40 хвілін, апынуліся адразу ў доўгай чарзе са 100 ( Read more... )

 Страшна нават падумаць, аднак мноства з маіх знаёмых прагнуць проста кудысьці адсюль з'ехаць, прычым назаўсёды...

Учорашні дзень можна ў прынцыпе назваць складаным. Важны іспыт і доўгае святкаваньне)) Радасьць ад добрай здачы іспыту дапоўнілася зьдзіўленай радасьцю ад выкрыцьця таго факту, што ў Кароне з'явілася сапраўднае Ільвоўскае піва, якое нам так падабалася ў Харкаве і якога мы ў Беларусі дагэтуль ніколі не бачылі - Stare Misto і Перша Прыватна Броварня ( Read more... )

Сёньня раніцай з сябрам Арцёмам зноў едзем у вандроўку па Беларусі...Можна сказаць, па Палесьсю. Чакайце вестак.=)
Апошні месяц быў складаным. Два тыдні нагляданьня ў вёсцы за гранд-бацькамі, адзінота...Сустрэча і зноў растаньне з дзяўчынай, адсутнасьць натхненьня...
Аднак я жыву...І гэты дзёньнік таксама. А яшчэ. Жыве Беларусь!!!

Такое сур'ёзнае адчуваньне, што маім фрэндам канкрэтна не хапае пазітыву!

Ну вось....іх ізноў 99. Я маю на ўвазе маіх фрэндаў. Хтосьці зьнікае, нават невядома з-за чаго. Хто будзе юбілейным на гэты раз?