In the deep

[carolstime]

/Możecie spokojnie zignorować ten post. Ja tak po prostu reaguję na seriale./

Tytuł: Życie, w którym umarła
Fandom: Doctor Who
Słów: 556
A/N: Rly, nie czytajcie tego, to tylko zabijający potok angstu pomieszanego z patosem. Nikt poza mną tego nie lubi.

Comments

[lu_cile]

rozpłakałaś mnie.

[carolstime]

:*

[kasiowy]

Och-och.
Ładnie (językowo, strukturalnie) i trafnie i tak strasznie-strasznie smutno. Ojej, Rose. ♥ :'

Dobry tekścik.
(I uwielbiam In the Deep.)

[carolstime]

Dziękuję :) (Nowy fandom. Bardzo, bardzo źle.)

Również kocham ItD. Słuchałam tej piosenki przez cały czas pisania (jakieś 2,5 godziny), strasznie fajnie pasowała klimatycznie.

[milusia]

*chlip*
to jest taaakie smuuutneeee...
*/chlip*

i sorry za psucie klimatu, ale czy TARDIS nie jest przypadkiem kobietą?

[carolstime]

Tak myślałam, ale na wiki doctorowej piszą o Tardis jako "it" i już nie wiedziałam (ale tak mi się zdaje, że Doctor mówił o niej "she").

[milusia]

Na pewno mówił o niej "she". I tego bym się trzymała, bo tak brzmi najbardziej naturalnie (mam skrzywienie ostatnio, bo na AXN-ie czy czymś takim odmieniają Tardis przez wszystkie możliwe przypadki rodzaju męsko-nijakiego i to jest zwyczajnie masakryczne).

[slypiotrek]

Będę szczery - nie podoba mi się. Za dużo angstu, za dużo patosu, a przecież w tym fiku nie ma niczego, czego nie było w Doomsday, z tym, że w odcinku nie musieli używać tylu słów co tu.

Śmierć w samotności to strach.

Nie. To jest metafora, ale nie wiem czego, bo "śmierć w samotności jest oznaką bólu i samotności, albo bardzo wielkiego poświęcenia, a nie strachu. (Jak obejrzysz End of Time II to rozwinę tę myśl bardziej)