Йду по трамвайним рейкам на зустріч сонячному світлу і відчуваю як з кожним кроком стаю все сильнішою!
Місто зустріло нас широкими обіймами, трохи поморозило,але відразу, ніби відчувши свою провину, окунуло наші тіла в красу та непорочність своєї душі. Провело по своїм вузьким вуличкам, дивилося на нас вікнами старих будинків, відбивалося
(
Read more... )