JOHN DUNCAN (частка першая)

[bhajravi]

Чарговая знаходка на камповічы) Некалі зрабіў пераклад інтэрв'ю з John Dunkan з часопіса "Независимая электронная музыка" за 1999 год. Зрабіў і шчасліва забыўся) "НЭМ" выйшла ўсяго некалькі нумароў. Цяпер аўтар часопіса (Дзмітрый Васільеў) не выдае, але перыядычна выкладае ў сеціва радыё-падкасты. Ужо больш за 140 апублікавана. Карацей, непасрэдна

Comments

[markiz_de_kiss]

у Дзень сляпых я меў сэксуальны кантакт з трупам, пасля чаго часта пытаў сябе, чаму я абраў гэтае пакаранне і якая была яго мэта дапасавана да іншай падзеі

Я вось таксама думаю, якім мейсцам трупа@бства дапасуецца да музыкі?

[bhajravi]

халера яго ведае. можа закранае нейкія ноткі ў чалавечай душы) Дункан звязвае творчасць з пераменамі, з унутраным светам асобы (прынамсі, гэта важна для яго), таму нейкі досвед, што выходзіць за традыцыйныя рамкі мог спрычыніцца і да нейкіх творчых імпульсаў (напрыклад, у музыцы). ці можна абысціся без такіх вось "пакаранняў" - іншае пытанне) да слова, ехаў я тут у цягніку. насупраць ляжала кабета. ну, як кабета.. здаравенны парсюк, адным словам. вот, я і падумаў, калі ў яе муж, то ці ёсць яму розніца з кім займацца плосцевымі ўцехамі.. з парсюком ці з жонкай. ці дакладней, настолькі яна відавочна.. розніца гэтая
між іншым, для мяне цікавасць у в'ю прадстаўляе не снашэнні з трупамі. больш маляўнічае тае апісана ў трылогіі Р.Свабоды "Агхора". а вопыты з дэпрывацыйнай камерай у прафесара Дж.Лілі. дарэчы, працяг будзе (вычытваю, бо тады тарашкевіцай пісаў і сям-там памылкі, шкада арыгінала тэксту няма - у сеціве застаўся толькі кавалак)