Тут паціху пачалі з'яўляцца рэфлексіі на Вільню.
Магу толькі дадаць:

цэ воно, маляты, цэ воно.

Тут раптам высвятляецца, што стан маіх галасавых звязак несумяшчальны з родам маёй дзейнасці.
Ядрыць!
Пайду з суседам Сямёнавічам на лесвічную пляцоўку пакуру ягоныя папяросы. Чыво ўжо там! Паміраць дык з песняй!

я хацела напісаць, што страціла полкіло нэрвовых клетак у паліклініцы, але ж гэта ўсё пустое.
З асноўных навінаў: лета.
(гэта калі раптам нехта не ў курсе).

Невыносна хочацца выпіць вінца.

З.Ы. Каця, прывязі мне халвы.

Цяпер я дыпламаваны спецыяліст/лох (патрэбнае падкрэсліць). Магу нават дакУмент паказаць.

Пайшла мыць посуд.

Набыла я, значыцца, сабе нядаўна шлёпкі. Ежджу цяпер у аўтобусе зайцам і не абедаю ( Read more... )

Я доўга думала, што б такога каштоўнага набыць за беларускія грошы.

Набыла сабе бамбук. Таму калі ўсім нам прыйдзе гамон, мой заробак будзе складаць 20 амерыканскіх тугрыкаў, я буду курыць бамбук.
Цётачка ў краме паабяцала, што ён можа пражыць і дзесяць і дваццаць год. Нефіговая ў мяне перспектыўка...

...тупа пакарміце качак на Свіслачы.

Учора выпадкова сустрэлася на вуліцы з адным знаёмым. Ну як знаёмым,  пілі разы два ў адной кампаніі ( Read more... )

Далібог, коўзанка (пажадана ў купе з канькамі) найлепшы антыдэпрэсант.
Ну і каб падрэзюмаваць, скажу словамі дарагога нашга Шэлдана з "Тэорыі...":  "Ах ты гравитация, бессердечная ты сука!"