«Վերջին սամուրայը» ֆիլմը երևի դիտել եք։ Ստորև ֆիլմի եզրափակիչ ճակատամարտն է. նիզակներով ու կատանաներով զինված «հին տղերքը» ինքնասպան հեծյալ գրոհի են նետվում ընդդեմ թնդանոթների ու գնդացիների՝ շատ լավ իմանալով, որ շանս չունեն։
Ընդհանրապես, կյանքում (ու առավել հաճախ ռազմի դաշտում) լինում են պահեր, երբ մարդ պիտի ինքնապահպանման բնազդը խեղդի և արևմտյան
(
Read more... )
Comments 9
Reply
Reply
ընդհանրապես, ծայրահեղ իրավիճակում նոր պարզ է դառնում, թե քեզանից ինչ ես ներկայացնում
Reply
Reply
Ընդհանրապես, բոլոր հասարակություններում, որտեղ «մահից հետո կյանք կա» այն չի աշխատում:
Խոսքն իհարկե միայն կրոնի մասին չէ, բարոյական շատ արժեքների մոտ մասլոուի բուրգը պարտության է մատնվում:
Reply
*մահից հետո կյանքին հավատացողները ոչնչացրին չհավատացողներին
*մարդկանց հավասարությանը հավատացողները մրցակցային պայքարում հաղթեցին մարդկային բնական անհավասարության վրա հիմնվողներին
*ռեսուրսների համար պայքարում սպառումը մերժողները կոչնչացնեն սպառողներին (ՇՈՒՏՈՎ` խոզի և ավանակի առակը ձեր հեռուստաէկրաններին :))
իրականությունը մերժելով ներկան հաղթահարելու ֆունկցիան ա տարբերում մարդուն հայվանից
հ.գ.
բայց դե, ոնց ցույց ա տալիս հոլովակը, մեկ-մեկ էլ չի ստացվում :)))
Reply
Leave a comment