Ժամանակը՝ ոնց որ սրընթաց էքսպրես գնացք։ Սկզբում հոգնում էի։ Հիմա հոգնելու ժամանակ էլ չկա։
Օրվա տեսած-լսածներն էլ գլխումս մնում են որոշ ժամանակ՝ վայրկյանական լուսանկարների պես, բայց հետո ջնջվում-կորում են... Գրանցելու ժամանակ էլ չկա։
* * *
Հինգշաբթի ուշ երեկո։ Կանգառում կանգնած երթուղային եմ սպասում, որ ոչ թե Կոմիտասի փողոցով գնա, այլ միանգամից
(
Read more... )
Comments 19
Reply
Reply
Reply
համեմատություն տարավ երգող աղջկա ու ամերիկացի ինչ-որ երգչուհու հետ ու ասաց՝ ուղղակի էն երկիր ա, էս երկիր չի․․․
ծափեր, հարայ-հրոց․․․
Reply
եեչիզմ
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
sa el patasxanum e: e, hopar jan, tghamardun sazogh bana ba et amragotin?
Pastoren, hayrs koghqy nstac u amracrac, erevi voch tghamardun sazogh ararq er katarel... xelqnery ur en, zarmanum em..
Reply
Reply
Leave a comment