Կիրակի օրը սփյուռքահայ երիտասարդներից լսեցի մի քանի անգամ. «Պետությունը պիտի պայմաններ ստեղծի, որ հայերը հայրենադարձվեն»։
Պիտի։ Բայց չի ստեղծի։ Որովհետև բյուրոկրատական համակարգն այսօր մեծ մասամբ գործում է ի շահ շատ փոքր մի խավի։ Այս համակարգին այսօր պետք չեն հայրենադարձվող երիտասարդներ և ուրիշ գլխացավանքներ։
«Եթե սպասեք մինչև ինչ-որ մեկը պայմաններ
(
Read more... )
Comments 30
Բայց ազնվությամբ սիրտս լցվեց..
Ախար ԻՆՉԻ՞՞՞՞
Reply
Reply
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Մի էսպիսի շատ հատկանշական օրինակ: Երբ վերջին տարիներին Ջավախքի հարցի արծարծման ակտիվացման հետ կապված Սահակաշվիլին սկսեց Վրաստանի վրա թափվող դոլլարային անձրեւի մի (փոոոոոքրիկ) մասը ուղղել Ջավախքի վրա (ճանապարհներ, էլեկտրականություն եւլն), ապա սա բերեց Ջավախքից հայության արտագաղթի նվազեցմանը... չնայած այն բանին, որ այս ընթացքում Թիֆլիսից հայերի հասցեին հնչող թուքումուրը շատացավ:
Մի հատ ռեպլիկ հիշեցնեմ ԼՏՊ-ի ղեկավարման տարիներից: Մարդիկ ասում էին. "Ոչ ոք չի կարող ընբռնումով մոտենալ հացի բացակայությանը":
Այսինքն՝ առանձին հայրենասեր սփյուռքահայեր էսպես թէ էնպես հա էլ կգան, բայց իրենց հայրենասիրության վրա հույսը դնելով հարցը լուծված չի կարելի համարել: Էստեղ պիտի պայմաններ ստեղծել:
Թէ չէ ամբողջ հացը իրենց առաջն են քաշե մի քանի հոգի, ու չմչմփացնելով ուտում են... Նենց են ուտում, որ ականջների ցնցումից քամի ա բարձրանում:
Reply
Ո՞վ պիտի ստեղծի։
Reply
http://demq.livejournal.com/114934.html?thread=1#t775158
Reply
Reply
(The comment has been removed)
> արտագաղթածներից շատերը, իրականում թքած ունեն Հայաստան պետության
> ճակատագրի վրա ու երբեք հետ չեն գալու։
Կարծում եմ, այո։ Հայաստանում ապրողներից էլ շատերը, եթե ոչ մեծ մասը թքած ունեն Հայաստանի ճակատագրի վրա ու եթե հնարավորություն ունենան, կմեկնեն երկրից։
> Հայրենասիրությունից դրդված եկողներն էլ շրջվելու են ետ գնան
> եթե կազմակերպված աջակցություն չստանան։
Համաձայն չեմ։ Հայրենասերը կռվող է, այլապես նա դառնում է «ֆանատ», բայց ոչ հայրենասեր։ Ընդհանրապես, չեմ սիրում «հայրենասեր» բառը, գերադասում եմ «հայրենատեր» հասկացությունը։
Որ գրում եք «Մարդիկ պիտի զգան որ իրանք ինչ որ մի պրոցեսի մաս են», այ հենց իրենք էլ պիտի այդ գործընթացները սկսեն։ Կոպիտ ասած՝ սպասենիե ուտոպայուշիխ - դելո ռուկ սամիխ ուտոպայուշիխ։
> Այնքան հասուն ու պատասխանատու կա՞նք որ ստեղծենք նման շարժում։
Ստեղծում ենք, անում ենք։ Փոքր-փոքր, արվում է։
Reply
(The comment has been removed)
> Շատերը, շատ-շատերը լիդերության,
> կազմակերպվածության կարիք ունեն։
Ու հետո՞ :) Ի՞նչ եք առաջարկում։
> Եթե ստեղծում եք, գուցե կիսվեք նրանով թե ինչ
> եք անում։ Ինձ թվում ա շատերը կուզենան օգնել։
Փորձը ցույց է տալիս, որ մեկ օգնողին հարյուր խոսացող է հասնում, որոնք գործ անելու ժամանակ չունեն, բայց կարող են շաբաթներով վիճել, թե ինչու է քո արածը սխալ։
Reply
Leave a comment