Старовер шел по улице домой ( Read more... )

Сходка памяці Віктара Цоя ўчора атрымалася выдатна. Але было надта холадна вечарам, я захварэла. І вось зараз ляжу з тэмпературай. Горла баліць, зноў сарвала голас, пяючы. Ну нічога. Гэта часовыя траблы ( Read more... )

Як жа я люблю яго, Божа.. Адзінае, што застанецца са мною заўсёды, што б ні здарылася - Бог і Цой. Не трэба мне тыкаць запаветам "Не ствары сабе куміра". Цой - гэта маё ўсё. Яго песні падтрымліваюць мяне заўсёды, яны вярталі мяне да жыцця, калі яно, здавалася, ужо не мае ніякага сэнсу, выцягвалі з глыбейшай ямы... Я б не была той, хто я зараз, каб ( Read more... )

"...Столкновение автомобиля "Москвич-2141" темно-синего цвета с рейсовым автобусом "Икарус-280" произошло в 12 час. 28 мин. 15 августа 1990 года на 35-м километре трассы Слока-Талси. Автомобиль двигался по трассе со скоростью не менее 130 км/час, водитель Цой Виктор Робертович не справился с управлением. Смерть Виктора Робертовича Цоя наступила ( Read more... )

Цікава, ці атрымаецца ў мяне сабраць людзей, знаёмых, якія любяць і паважаюць яго музыку, і зладзіць штосьці кшталту невялічкай акцыі ў памяць? Проста пасядзець, пасупольнічаць, паграць песні... у нейкім людным месцы ў горадзе. Цікава... ці гарбата? Можа, нічога і не атрымаецца. А я паспрабую!

Предлагаю вам проголосовать за Виктора Цоя на проекте "Имена России"


( Read more... )

Одиночество - моя жизнь ( Read more... )