Глас вопиющего в пустыне
Неяк шпацыруючы побач з прэзідэнцкім палацам у Вільні звярную ўвагу на кавалак паперы, які быў прымацаваны да сцяны будынка, які знаходзіцца роўна насупраць рэзідэнцыі. Паперку ўжо абарвалі, але на ёй яшчэ можна было прачытаць рукапісны тэкст і зразумець увесь глыбокі сэнс, які ў яго быў закладзены. Руская душа з адчаем заклікала:
