Зімовыя памаранчы

Nov 27, 2008 19:44


На вуліцы сьнежаньскай
яны елі ільдзяныя памаранчы.
А потым...
Ён хукаў на яе схаладнелыя пальцы.
А потым...
Ён набыў ёй кветку
сінюю, як ліхтарык.
А потым...
Ён назваў яе "дзеткай"
і пацалаваў у ружовы тварык.

І нават анёлы ў нябёсах
заўзелі:
"Давайце, давайце!.."
А ён цалаваў яе пальцы.
І яны памаранчы елі.

чарнавік, вершы, 2008

Leave a comment

Comments 8

filosofinja November 27 2008, 21:08:50 UTC
вытанчана. я ў замілаванні:)

Reply

valjaryna November 28 2008, 15:59:40 UTC
Дзяк :))

Reply


neuroludziel November 27 2008, 21:54:32 UTC
klas!!!
heta hucyc abaudzienna! ujaulaju, jak bylo zasybicielna u reale:)

Reply

valjaryna November 28 2008, 16:00:23 UTC
каханне на кончыках пальцаў ;)

Reply


wozhyk November 28 2008, 09:46:04 UTC
"Гісторыя памаранчавай рэвалюцыі"? :)
А наогул - добра... кранае...

Reply

valjaryna November 28 2008, 16:00:58 UTC
ОйОй, ніякага палітычнага падтэксту, чэсна-чэсна :)

Reply


pa_link November 28 2008, 21:43:10 UTC
Як утульна... Гэх...
:)

Reply

valjaryna November 29 2008, 13:47:05 UTC
А ты пытаеш: "Што харошага?.." :) Такога прозаю не перакажаш ;)

Reply


Leave a comment

Up