Buffy - Wielki Rewatch 5x09-5x11
Tym razem bez picspamu (prawie), za to z góry przepraszam Kota za całokształt twórczości ;).
Coraz bardziej łapię się na tym, że oglądam pod kątem rozwoju postaci Spike'a i jego relacji z Buffy. Stąd pewna nadreprezentacja tego bohatera w notkach, chociaż czasu na ekranie wcale nie spędza on aż tak dużo.
5x09 Listening to Fear
Bardzo nie lubię tego odcinka - nie dlatego, że jest źle zrobiony, tylko ze względu na Joyce. Przeraża mnie ta jej utrata zmysłów (to chyba najstraszniejsza rzecz, jaka może się przydarzyć człowiekowi), była dużo straszniejsza od tego ślimakopodobnego potworka zabijającego wariatów.
Poza tym odcinek jest taki dość przejściowy, bohaterowie podążają konsekwentnie swoimi ścieżkami - Buffy jest coraz bardziej dorosła i odpowiedzialna, Riley osiąga dno i czołga się w stronę kolejnych, a Spike węszy w poszukiwaniu szczęścia.
Scena, która pocieszyła mnie po ciężkich przeżyciach tego odcinka:
5x10 Into the Woods
Ten odcinek zawiera mnóstwo emocji i dużo bardzo dobrych scen. Riley rozpada się na kawałki, nie wiem, co było smutniejsze w tych początkowych scenach - Spike stojący pod oknem Buffy i świadomy, co dzieje się w domu, czy Riley, który nie umiał nawet spędzić całej nocy przy boku ukochanej i musiał wyjść po swoją porcję mocnych wrażeń.
Ciekawie się obserwuje, w jaki sposób w zasadzie Spike pogrąża Rileya. Schemat jest bardzo podobny, jak w The Yoko Factor (rzecz jasna na mniejszą skalę), ale sam Spike podchodzi już do tego zupełnie inaczej - ma pierwszy przebłysk sumienia (?), wcale nie jest taki stuprocentowo pewny, czy dobrze postąpił. Trudno póki co powiedzieć, co nim powoduje, ale wydaje się, że zaczyna coraz mocniej przepracowywać swoje uczucie do Buffy i włączają mu się instynkty opiekuńcze. Chociaż nie do końca, chwilami niechętnie i może nawet niezbyt świadomie.
Moim majstersztykiem jest dialog Spike vs Riley. Z pierwszego oglądania w ogóle go nie pamiętam, a teraz mogłabym patrzeć na niego godzinami i w kółko.
Fade back in on Riley holding the stake in Spike's chest.
Spike: (yelling) Ow! Bloody hell! Oh god! (quieter) Hey.
He looks down at his chest as he realizes he hasn't been dusted yet. Riley yanks the stake out. Spike grabs his chest in pain, and stares at the stake.
Riley: Plastic wood-grain. Looks real, doesn't it? (Grabs Spike's shirt again) Don't think I don't know what's goin' on with you, Spike. (They glare at each other) Stay away from her. Or we'll do this for real next time.
He pats Spike on the cheek and walks away. Spike leans against the pillar panting. He's still clutching his chest, but he begins to chuckle, and Riley turns back.
Spike: (chuckling) Oh, man. You are really under it, aren't you?
Riley: (angrily) What?
Spike: Look at you. All afraid I'm hot for your honey.
Riley: (walks back toward Spike) Because you are.
Spike: Well ... yeah. But that's not your problem. Even if I wasn't in the picture, you're never gonna be able to hold onto her.
Riley puts his hand over Spike's hand that is covering the wound. He pushes his hand deeper into it.
Spike: Ow, bloody hell!
Riley: Maybe I didn't almost kill you enough.
Spike: (in pain) Come on. You're not the long haul guy and you know it.
Riley: Shut up.
Spike: You know it. Or else you wouldn't be getting suck jobs from two-bit vampire trulls.
Riley looks annoyed, lets go of Spike. Spike continues panting.
Spike: The girl needs some monster in her man ... and that's not in your nature... (He pushes away from the pillar, still holding his chest, and goes to sit in his chair) ...no matter how low you try to go.
Spike sits back with an expression of pain. Riley paces around restlessly. Spike reaches for his bottle and begins to remove the cork again.
Riley: You actually think you've got a shot with her?
Spike: No, I don't. (removes cork) Fella's gotta try, though. Gotta do what he can. (Drinks) Riley: If you touched her... you know I'd kill you for real.
Spike: I had this chip outta my head, I'da killed you long ago. (Replaces cork) Ain't love grand?
Spike tosses the bottle to Riley, who catches it and removes the cork again. He sits on a nearby coffin and takes a sip.
Spike: (quietly) Sometimes I envy you so much it chokes me. (They exchange a look) And sometimes I think I got the better deal. (sighs) To be that close to her and not have her. To be all alone even when you're holding her. Feeling her, feeling her beneath you. Surrounding you. The scent ... (louder) No, you got the better deal.
Riley looks over at Spike, takes another drink.
Riley: (bitterly) I'm the lucky guy. (shakes his head) Yeah.
Long shot of the two of them sitting together. Riley tosses the bottle back to Spike.
Riley: I'm the guy.
Riley w swojej ostatniej rozmowie z Buffy jest rozbity, zagubiony, nieszczęśliwy i absolutnie nieznośny. Widać, że próbuje jakoś wyjść z twarzą, ale nie do końca wie jak. Z jednej strony mi go szkoda, z drugiej - chłopcze, jeśli nie chciałeś silnej kobiety, trzeba bylo myśleć wcześniej.
Xander mi się strasznie podoba - właśnie ze względu na to, jak doradza Buffy Rileya. Oczywiście radzi jej źle i ma za mało danych, żeby wiedzieć pewne rzeczy. Ale facet pokroju Xandra musiał chcieć dla Buffy kogoś takiego, jak Riley. Z punktu widzenia Xandra (który po prostu nie miał prawa zauważyć tej gry sił rozgrywających się między Buffy a Rileyem) to Riley jest jedyny i najlepszy. Xander się myli i robi to z czystej troski. Jego późniejsza rozmowa z Anyą - AWWWWWWWWWWWWWWW!!!
5x11 Triangle
Odcinek z przechyłem stanowczo komediowym. Konflikt między Anyą a Willow, Buffy histeryzuje po odejściu Rileya, no i troll Olaf. Troll Olaf wraz ze swoimi dialogami jest moim osobistym faworytem odcinka. Anya wspięła się na wyżyny bycia irytującą, brawo.
Spike próbuje punktować u Buffy, zmienia się wprawdzie bardzo powierzchownie, ale jednak widać, że coś się dzieje w tym tlenionym łbie. Gadanie z manekinem - na wskroś i przeuroczo żałosne.
Dodatki specjalne
Filmiki o potworach, karierze serialu poza USA, zbieraniu obsady i kaskaderach. Dwa ostatnie stanowczo najciekawsze, można sobie popatrzeć na choreografię walk od kuchni i posłuchać, w jaki sposób twórcy obsadzili rolę Angela.
Buffy - Wielki Rewatch (nawigacja)
Coraz bardziej łapię się na tym, że oglądam pod kątem rozwoju postaci Spike'a i jego relacji z Buffy. Stąd pewna nadreprezentacja tego bohatera w notkach, chociaż czasu na ekranie wcale nie spędza on aż tak dużo.
5x09 Listening to Fear
Bardzo nie lubię tego odcinka - nie dlatego, że jest źle zrobiony, tylko ze względu na Joyce. Przeraża mnie ta jej utrata zmysłów (to chyba najstraszniejsza rzecz, jaka może się przydarzyć człowiekowi), była dużo straszniejsza od tego ślimakopodobnego potworka zabijającego wariatów.
Poza tym odcinek jest taki dość przejściowy, bohaterowie podążają konsekwentnie swoimi ścieżkami - Buffy jest coraz bardziej dorosła i odpowiedzialna, Riley osiąga dno i czołga się w stronę kolejnych, a Spike węszy w poszukiwaniu szczęścia.
Scena, która pocieszyła mnie po ciężkich przeżyciach tego odcinka:
5x10 Into the Woods
Ten odcinek zawiera mnóstwo emocji i dużo bardzo dobrych scen. Riley rozpada się na kawałki, nie wiem, co było smutniejsze w tych początkowych scenach - Spike stojący pod oknem Buffy i świadomy, co dzieje się w domu, czy Riley, który nie umiał nawet spędzić całej nocy przy boku ukochanej i musiał wyjść po swoją porcję mocnych wrażeń.
Ciekawie się obserwuje, w jaki sposób w zasadzie Spike pogrąża Rileya. Schemat jest bardzo podobny, jak w The Yoko Factor (rzecz jasna na mniejszą skalę), ale sam Spike podchodzi już do tego zupełnie inaczej - ma pierwszy przebłysk sumienia (?), wcale nie jest taki stuprocentowo pewny, czy dobrze postąpił. Trudno póki co powiedzieć, co nim powoduje, ale wydaje się, że zaczyna coraz mocniej przepracowywać swoje uczucie do Buffy i włączają mu się instynkty opiekuńcze. Chociaż nie do końca, chwilami niechętnie i może nawet niezbyt świadomie.
Moim majstersztykiem jest dialog Spike vs Riley. Z pierwszego oglądania w ogóle go nie pamiętam, a teraz mogłabym patrzeć na niego godzinami i w kółko.
Fade back in on Riley holding the stake in Spike's chest.
Spike: (yelling) Ow! Bloody hell! Oh god! (quieter) Hey.
He looks down at his chest as he realizes he hasn't been dusted yet. Riley yanks the stake out. Spike grabs his chest in pain, and stares at the stake.
Riley: Plastic wood-grain. Looks real, doesn't it? (Grabs Spike's shirt again) Don't think I don't know what's goin' on with you, Spike. (They glare at each other) Stay away from her. Or we'll do this for real next time.
He pats Spike on the cheek and walks away. Spike leans against the pillar panting. He's still clutching his chest, but he begins to chuckle, and Riley turns back.
Spike: (chuckling) Oh, man. You are really under it, aren't you?
Riley: (angrily) What?
Spike: Look at you. All afraid I'm hot for your honey.
Riley: (walks back toward Spike) Because you are.
Spike: Well ... yeah. But that's not your problem. Even if I wasn't in the picture, you're never gonna be able to hold onto her.
Riley puts his hand over Spike's hand that is covering the wound. He pushes his hand deeper into it.
Spike: Ow, bloody hell!
Riley: Maybe I didn't almost kill you enough.
Spike: (in pain) Come on. You're not the long haul guy and you know it.
Riley: Shut up.
Spike: You know it. Or else you wouldn't be getting suck jobs from two-bit vampire trulls.
Riley looks annoyed, lets go of Spike. Spike continues panting.
Spike: The girl needs some monster in her man ... and that's not in your nature... (He pushes away from the pillar, still holding his chest, and goes to sit in his chair) ...no matter how low you try to go.
Spike sits back with an expression of pain. Riley paces around restlessly. Spike reaches for his bottle and begins to remove the cork again.
Riley: You actually think you've got a shot with her?
Spike: No, I don't. (removes cork) Fella's gotta try, though. Gotta do what he can. (Drinks) Riley: If you touched her... you know I'd kill you for real.
Spike: I had this chip outta my head, I'da killed you long ago. (Replaces cork) Ain't love grand?
Spike tosses the bottle to Riley, who catches it and removes the cork again. He sits on a nearby coffin and takes a sip.
Spike: (quietly) Sometimes I envy you so much it chokes me. (They exchange a look) And sometimes I think I got the better deal. (sighs) To be that close to her and not have her. To be all alone even when you're holding her. Feeling her, feeling her beneath you. Surrounding you. The scent ... (louder) No, you got the better deal.
Riley looks over at Spike, takes another drink.
Riley: (bitterly) I'm the lucky guy. (shakes his head) Yeah.
Long shot of the two of them sitting together. Riley tosses the bottle back to Spike.
Riley: I'm the guy.
Riley w swojej ostatniej rozmowie z Buffy jest rozbity, zagubiony, nieszczęśliwy i absolutnie nieznośny. Widać, że próbuje jakoś wyjść z twarzą, ale nie do końca wie jak. Z jednej strony mi go szkoda, z drugiej - chłopcze, jeśli nie chciałeś silnej kobiety, trzeba bylo myśleć wcześniej.
Xander mi się strasznie podoba - właśnie ze względu na to, jak doradza Buffy Rileya. Oczywiście radzi jej źle i ma za mało danych, żeby wiedzieć pewne rzeczy. Ale facet pokroju Xandra musiał chcieć dla Buffy kogoś takiego, jak Riley. Z punktu widzenia Xandra (który po prostu nie miał prawa zauważyć tej gry sił rozgrywających się między Buffy a Rileyem) to Riley jest jedyny i najlepszy. Xander się myli i robi to z czystej troski. Jego późniejsza rozmowa z Anyą - AWWWWWWWWWWWWWWW!!!
5x11 Triangle
Odcinek z przechyłem stanowczo komediowym. Konflikt między Anyą a Willow, Buffy histeryzuje po odejściu Rileya, no i troll Olaf. Troll Olaf wraz ze swoimi dialogami jest moim osobistym faworytem odcinka. Anya wspięła się na wyżyny bycia irytującą, brawo.
Spike próbuje punktować u Buffy, zmienia się wprawdzie bardzo powierzchownie, ale jednak widać, że coś się dzieje w tym tlenionym łbie. Gadanie z manekinem - na wskroś i przeuroczo żałosne.
Dodatki specjalne
Filmiki o potworach, karierze serialu poza USA, zbieraniu obsady i kaskaderach. Dwa ostatnie stanowczo najciekawsze, można sobie popatrzeć na choreografię walk od kuchni i posłuchać, w jaki sposób twórcy obsadzili rolę Angela.
Buffy - Wielki Rewatch (nawigacja)