Пан Лес
Калі пагодным восеньскім днём ёсьць некалькі вольных гадзін да пачатку заняткаў, то можна іх патраціць на чытаньне разумнай літаратуры, вошканьне ў сеціве ці на напісаньне артыкула... Можна, але ня трэба, асабліва, калі народ цягне з лесу паўнюткія вёдры адборных грыбоў. Дый дабірацца да лесу - 20 хвілін...
І такі да, шчасьце ёсьць :)) Проста чалавечае шчасьце, калі рэжаш крамяныя баравічкі сонечным ранкам.
Іншым добрым грыбам радуешся не менш. А грыбы высыпалі шчыранька: баравічкі, падасінавікі, махавічкі, масьляткі - і ўсе чыстыя! Ліскі дык і не прападалі нікуды.
Але ж, каралеўскі грыб - гэта каралеўскі грыб. Што па выгляду, што па смаку. Мілата!
За пару гадзінаў нарэзаў 12 л вядро, дый, па маіх назіраньнях, ніхто пусты зь лесу не выходзіў. Цяпер засталося зганяць на пару, каб потым заняцца грыбочкамі, бо да іх традыцыйна нікога не падпускаю, нават на этапе пераборкі