Вайна

[uladzimer]

"Якраз была эта вайна, і мамка мая плакала, а ў ей было трое нас, адзін пад адзін. А жэншчына, очэнь цяжка было. А яна ўсё плачыць - нада ж карміць, нада ж усё. Я дажа вот, ці былі ў нас дровы, вот эта нечэго не помню. І вдруг сніцца мне сон. І сніцца, а ў нас дом і ясень бальшы, здаровы, і спускаецца з неба старычок. Белая бародка, длінная адзёжа. І мне гаворыць: «Цішэ, дзетка, не плач, твой папка жывы», - і тры разы мяне па галаве пагладзіў. І я тут жа прачнулась і гавару: «Мамачка, мне Бог сасніўся», - сказаў, што папка мой жывы.  І бацька мой жывы. Вот эта лічна сон эты прысніўся".

Запісана ў Лёзьненскім р-не.