Заметка в газете "Вакыт" о необходимости мусульманской библиотеки в Омска. 1907 г.
Омскидан Гыймран әл-Камали язадыр: “Шәһәремездә Ходайга шөкер ике ибтидаи мәктәб булыб, балалар укудан мәхрүм түгелдер. Фәкать шәкердләр җәй көне буш йөргән шикелле, читдән килеп вакытлы гына сәүдә илә торучы егетләр дә укырга мөселман гәзитәләр таба алмыйлар. Үзләре (вакытлы гына торганлыкдан үз исемләрендән) гәзитә алдыра алмыйлар. Шул сәбәпле шәһәремездә бер мөселман кираитханәсе бик кирәк иде. Җәй буе тик яткан шәкердләргә дә шәһәремезгә вакытлы килгән адәмләргә дә күңел ачарлык бер урын булыр иде. Шәһәремездә һиммәтле байлар юк түгел. ИншАллаһ бу эшне дә вәҗүдкә чыгарырлар дия өмет итәмез.”
Мой перевод:
Из Омска пишет Гимран аль-Камали: “В нашем городе, слава Всевышнему, работают два началных мектеба, и дети не лишены возможности учиться. Только шакирды летом слоняются без дела.Также приехавшие в город временно для торговли молодые люди не могут найти для чтения мусульманских газет. Из-за временного проживания они не могут выписать газеты на свое имя. Поэтому в городе очень нужна мусульманская библиотека. Она стала бы местом общения для шакирдов и для приезжих торговцев. В нашем городе есть богатые люди. Надеемся, даст Аллах, что они решат это дело.