սերը իմ կարծիքով Ֆրանկլն ա շատ ճիշտ ձևակերպել՝ դա սիրած մարդու պոտենցիալ հնարավորությունները տեսնելն ու զգալն ա, դա մարդուն ընկալելն ա այնպես, ինչպես նրան մտահաղացել ա աստված, այսիքն՝ դու ուղղակի մարդուն տեսնում ես այնպիսին ինչպիսին ինքը կա, կամ ինչպիսին որ պետք ա լիներ կամ դառնար:
դու ներառում ես նրա պատկերը, նրան քո մեջ ու դա վերաբերմունքի ( Read more... )

Մենք ազատ ենք, ի հեճուկս մեր դետերմինացվածությանը, մենք ազատ ենք, մեր վերաբերմունքում, վերաբերմունքի շնորհիվ, վերաբերմունքի մեջ և դրա միջոցով, -  կրկնում է вторит ծեր հրեան Սպինոզային ու անցնում նոր մայրցամաք ուրիշների կյանքի իմաստը գտնելու: