Ազատության բախչեքը

[tanamasi]

Գնացի գրադարան փիլիսոփայություն պարապեմ, գիրքը բացեցի ազատության հիմնահարցի վրա, գրածից ջղայնացա, էս գրեցի ու եկա տուն։
Մեջբերում եմ առանց խմբագրելու։ Հետևաբար որոշ բաներ նեդոսկազաննի են։ Դիմեք խմբագրությանը։

Ազատության թեման միշտ տուպիկի է հանգեցնում։ «Օբյեկտիվ պայմանների հաշվի առնելը» հակասում է ազատության գաղափարին։
Իսկ եթե օբյեկտիվ պայմանները

Comments

[van_sadlow]

Այն, որ դասագիրքդ փակեցիր` respect, գրածիդ առաջին պարբերությունը բավական է քննությունը հանձնելու համար

երկար քոմենթներին ես միշտ ուրախ եմ ։))

[tanamasi]

Ուիլբեր չեմ կարդացել, բայց Գրոֆին գիտեմ ;)
հա
ինձ նրա հայացքները դուր են գլաիս
դրա համար էլ տակը ջնջած գրել եմ՝ անկենդան աշխարհի ոգեղենության հարցը մի կողմ դնելով եմ ասում ։)) իրականում երբ հանկարծ ասում ես, որ համոզված չես թե ինչ է զգում աթոռը, քեզ կտցրածի տեղ են դնում՝ մասնավորապես ինձ
բայց մինչև հիմա ինչ ես հանդիպել եմ ՝էկզիստենցիալիստները ասում են՝ «մարդն ազատ է իր կամքի մեջ և հետևաբար պատասխանատու է իր բոլոր արարքների հետևանքների համար, ու ոչ միայն իր, այլև շրջապատի համար է պատասխանատու, քանի որ նրա որոշումները ազդում են մյուսների որոշումների վրա»։ Մի քիչ Դոստոևսկիոտ է ստացվում՝ համընդհանուր մեղքի պահով։

Իրականում ամենապարադոքսալը այն է, որ ես երկու տեսակետների հետ էլ համաձայն եմ։ Երբեմն ինձ թվում է՝ իմուղեղը ջրիկ մի մասսա է, որը կարող է կլանել և մարսել ամեն ինչ, յուրահատուկ ունիվերսալ լուծույթ։ Բայց չգիտեմ էդ ոնց ա լինում ։D

Re: երկար քոմենթներին ես միշտ ուրախ եմ ։))

[van_sadlow]

Տարբեր տեսակետների նկատմամբ տոլերանտությունը, առաջին քայլն է դեպի իմաստությունը:Ճ
Մեկել հիշեցի որ ազատությունը նախապայման պիտի չունենա, ինքը պիտի լինի անկախ ամեն ինչից սկսած կյանքից բավարարվածությունից և ավարտած մեր կամային ճիգերով: Չէ?

[tanamasi]

незнам, незнам ես արդեն ничего незнам ։))
առաջին հայացքից հա, բայց եթե չլինի ինչ-որ սահման պայմանի տեսքով չի լինի նաև ազատություն, քանի որ ոնց որ ասում են որտեղ միայն աստվածն է, չկա ոչ մի աստված։ Նույնը ստեղ՝ եթե միայն ազատություն է, չկա ոչ մի ազատություն։

[ex_norayr]

էդ ի՞նչ գիրք էր, ու ո՞վ էր դա գրել ազատության մասին։
ի դեպ, խորհուրդ եմ տալիս նշել մեջբերումը, որովհետև ես մի պահ խառնեցի որն է քոնը որն է մեջբերումը։

Այն որ ջղայնացար, նշանակում է, դու ազատ ես։ ։Ճ

Այո, լրիվ համամիտ եմ, որ մարդը կարող է ունենալ ավելի շատ կամ ավելի քիչ ազատության պահանջ։
Այդ պատճառով, օրինակ, village-foolի մատյանը կոչվում է хроники рабства
Ու ավտորիտար սիստեմաները կամ ձգտում են դաստիարակել ծառաներ, որոնք չեն մտածում․․․ բայց այդ դեպքում նրանք ունենում են խելացի մարդկանց հետ խնդիրներ, որովհետև ուսանողներն ու գիտնականները ֆսյո-տակի մտածող են, մտավորական են, ու իրանց հաճախ էն բանից են անում։
կամ համոզում են որ քանի դեմոկրատիա ազատություն չկա, իրան ձգտել պետք չէ։ Որը կրկին հեշտ կոտրվում է, որովհետև չկա %100 առանց հանցագործությունների կյանք, բայց մենք միևնույն է ձգտելով հանցագործությունների քանակը նվազեցնում ենք։

[tanamasi]

Գրքից ուղղակի մեջբերում չեմ արել
սա էր միայն - (գործել գիտակցաբար սեփական շահերին համապատասխան՝ գիտակցելով և հաշվի առնելով արտաքին օբյեկտիվ պայմանները)
այն էլ տեղերը շրջած, միայն ընդհանուր մտքի սահմաններում

Իսկ օրինակ Բեռնեսը, որն իրա Ֆրեյդ ձաձայի արժանի ժառանգն էր, սակայն մի քիչ փոքր մասշտաբներով , ասում էր, որ դեմոկրատիան հա, շատ լավ ա բայց դրան անհրաժեշտ ա պրոպոգանդան, որը մարդկանց ուղեղները լվանա ուղղորդի, քանի որ բոլորը էն քո մեջբերած անուղեղ ոչխարներ են։
Ես իրա հետ համաձայն չեմ, Յունգը այս տեսակետից ավելի վեհ էր, որ դեմ էր մասսայական մարդուն և ՊՌին, սակայն Բեռնեսի այս գաղափարում մի ճիշտ բան կա՝ դեմոկրատիան ուտոպիստական ա բավականին։ Ես չեմ հավատում մարդու ոսկեդարին երջանիկ հասարակությանը, քանի որ մարդու մեջ քայքայիչ, ագրեսիվ մղումները լավ էլ արտահայտված են։ Ու այս առումով ես բնավ հումանիստական հոգեբանության ջատագով չեմ

ասք արքեթիպային մեկնաբանության մասին

[ex_norayr]

Ակնհայտ ա, որ միշտ կլինեն մարդիկ ով կուզենա այլ մարդկանց ազատության հաշվին օգուտ քաղել։
Ու դա է, կարծում եմ, որ դասական, արքետիպային չարն է։

Այսպիսով, չարը միշտ կլինի, հարցը նրա մեջ է, թե ում կողմից ես, չարի թե բարիի։ Այո, արքեթիփներով եմ խոսում ու հատուկ։
Քո ընտրությունն է, լինել չար, ու փորձել այլ մարդկանց հաշվին ապրել, թե լինել բարի, ու պայքարել չարի հետ։ Ընդ որում, երկուսն ել ունեն ուժեղ զենք՝ կրթություն։
Մի դեպքում, բարի կողմի դեպքում, դա իրոք կրթություն է, բարին ձգտում է ճշմարտությանը, իսկ չարը ձգտում է չճշմարտությանը։ (տես 1984)
Ու ինչքան ավելի կիրթ մարդիկ լինեն, ով գիտակցում է, որտեղ է ավարտվում իրենց ազատությունը, այնքան բարին կլինի աշխարհը։
Կրթությունը հեշտ կարելի է տարբերել ուղեղի լվացումից։