Калі была студэнткай, ездзіла дадому часта, раз на два-тры тыдні. Зараз вось апошні раз была ў кастрычніку. Таму ўзяла заплечнік - і рванула на маршрутку. Дом часткова змяніўся. У нас цяпер ёсць ЗАЛА - інтэрактыўнае тэлебачанне, якое прымушаюць ставіць усіх працаўнікоў Белтэлекаму. Звыклая да таго, што ўсё навязанае - зло, я доўга не магла ўрубіцца ( Read more... )

У дзяцінстве мой дом нагадваў больш прытулак для бяздомных жывёлаў. Я несла дадому ўсіх, бывала, што магла каго і хатняга знесці, калі без дагляду грэўся на сонейку. "І жучок, і павучок...". Зараз таксама маю вялікую прыязнасць да тых, у каго больш лапы, вусы і хвост, і адчуваю адказнасць за тых, каго прыручваю. Не магу прайсці міма кацяняткі ці ( Read more... )

Учора-сёння была на лецішчы. Палілі вогнішча, смажылі сала, таньчылі ўначы на снапах. Адчула нейкую гармонію, еднасць з прыродай, з людзьмі, якія калісьці гралі ў маім жыцці вельмі вялікую ролю. А зараз я шчаслівая, што ў кожнага ёсць сваё шчасце(хоць і далёкае). Карацей, даволі добра з'ездзіла.

">
( Read more... )

"Цудоўныя" суседзі зверху робяць рамонт. А восьмай я прачынаюся, бо ў мяне над галавой пачынае нешта джаліць і буравіць. Я бяру коўдру і падушку і перамяшчаюся ў іншы пакоі спакойна дасынаць. Але праз гадзіну раблю тую ж самую аперацыю ў адносінах да трэцяга пакоя. Невыносны гук пераследуе мяне на працягу ўсяго ранка. На кухні я спаць не магу, бо ( Read more... )

Сёння на вуліцы такі туман, як быццам хтосьці паліць асенняе лісце. І зусім цпла. Цёпла так, што колькасць дзяцей ад года да пяці пераважала колькасць дарослых. Цёпла так, што маці не казала сваёй непаўнагадовай дачцэ нацягнуць вязаную шапачку і пальчаткі. Сёння не слізка. Так не слізка, што я ішла ў два разы хутчэй, чым рабіла гэта ўчора. Так не ( Read more... )

Сёння бабруйскі "Шыннік" граў з менскай "Юнасцю" (яно ж "Юнацтва"...)... Мы крычалі, падбадзёрвалі, лаяліся, абяцалі ўсе цуды свету, але нашыя ўсё роўна прайгралі сталічным з лікам 0:3. Але давайце ўлічваць, што каманда маладая, што будучыня яшчэ наперадзе...
Хаця мне падалося. што Шыннік проста катастрафічна баіцца брамы і брамніка... Ва ўсялякім ( Read more... )

( Read more... )

У Бабруйску які ўжо раз бачу дождж і сонца разам за гэтае лета. 
Горад кантрастаў.

Нарэшце я магу адпісацца пра  тое, што было са мной гэтыя некалькі дзён.

Дзень першы.25-га. У чацвер я пазнаёмілася з дзяўчынай Оляй, якую прывёз з сабой стары знаёмы. Яны ехалі спынам на Менск, але прыпыніцца вырашылі ў Бабруйску. Таму на наступны дзень я з гітарай і з заплечнікам выходзіла на М5. Хутка дабраліся. У гэты дзень трэ было ехаць у ( Read more... )

 
( Read more... )