Я пам’ятаю час, коли лиш починався світ
Хто міг, той підіймався та йшов.
Ішов собі високо в гори, взявши у похід
Свою надію сильну, як любов.
Когда сегодня утром я встала в 6 и вышла из дома с сумкой наперевес, на улице было еще темно. И я вспомнила.
Вот я встаю в 5 и иду в купельню (ванную). По дороге встречаю Пурандеви, одну из наших бабушек, и
(
Read more... )