варшаўскія справаздачы
Вітаю вас, аматары серыялаў!
нагадаю, што ў папярэдняй серыі галоўны герой (назавем яго ўмоўна - Памедор) пачаў кар'еру кельнера.
Мяне не выгналі і яшчэ два працоўных дня. Больш за тое, я дасягнуў некаторых поспехаў. Па-першае, вывучэнне меню, на якое быў выкарыстаны другі вольны дзень прынесла сваі вынікі. Цяпер на нечаканае пытаннечка шефа Цо то ест Sucuk? (вымаўляе ён гэта Сшуцшук) я нават змог адказаць, што гэта каўбаса цалкам з ялавіччыны ў анаталійскім (так напісана ў меню, я так разумею каб добра гучала, насамрэч проста па-турэцку) стылю. Мяркую, што на памяць добра паўплывала папярэдняя дэгустацыя блюда з гэтай каўбасой. У рэстарацыі ладзіў карпаратыў даволі салідны банк. Вось толькі не трэба тут крывіцца. Стравы на такіх імпрэзах стаяць на сталах уздоўж сцяны ў спецыяльных кантэйнерах. так што з талерак, як у нас на вяселлях ніхто не даядае. Прэдэгуставана была паэлья, лазанья па-балоньску, паган борек (та самая каўбаса ў цесце з сырам і гароднінай) і смажаныя з гароднінай крэветосы. Гатуюць яны там сапраўды выдатна! А страву з бульбы ды грыбоў зраблю нацыянальнай беларускай.
Але, вядома, не ўсе задаволены якасцю. Учора прыйшлі дзве кабеткі сталага веку, замовілі піццу з ласосем і па гжанцу (гжанэ віно, глінтвейн). Адразу папрасілі не перасмажыць. Два разы папярэдзіў Славека (з тэрмінала і асабіста) нават некаторы час сачыў як тая піцца гатуецца. Глядзець на агонь у печы можны бясконца. Падыйшоў да жанчынак, калі пачалі есць. Былі ўсім задаволеныя. А вось калі пачаў прыбіраць талеркі і запытаўся ці смакавала пачаліся сюрпрызы. Цеткі з'еўшы амаль усю піццу (!) распавялі, што цеста было цвердае, а ласось перасолены. Апынуўшыся ў гэты момант побач шэф запытаўся нахалеру яны давіліся, калі не смакавала. Маглі б зрабіць новую. Але з рахунка піццу выкінуў. Было непрыемна, таму што гэтыя ледзі, відавочна хацелі сэканоміць. Самае смешнае, што пакінулі мне 4 зета напіўкаў. Логікі я ў гэтым шукаць не стаў, бо не было калі.
Ці як, кажа шеф, гэта рэстарацыя - увесь час працовачь! Няма гасцей (заўважце, тут не кажуць кліент, а толькі госць!) паліруй прыборы, сталы, палы, папраўляй стулья, падушкі, запальвай свечкі, мяняй лампы, вынасі смецце, вучы меню. Але калі госці ёсць уся ўвага на ніх. Як вы зразумелі, шаноўнае спадарства, мне далі асабісты нумар для тэрмінала і даверылі цалкам абслугоўваць невялікія кампаніі пад наглядам. Занадта пільна ніхто з калег, безумоўна, не наглядае. Прашу іх толькі калі вялікая сумма і разлічваюцца крэдыткай быць побач. Усё астатняе раблю амаль што сам. Будзем лічыць гэта левелам першым. Адпаведна, і напіўкі ўжо сумленна зароблены. Дзесяць адсоткаў прынята пакідаць для бармэна. Першыя дні мне пра гэта не казалі. Я так разумею таму, што больш за дзень два мала хто з новых вытрымлівае. Адна дзяўчынка зышла на другі дзень, другую шэф у першы адправіў пераабуцца (боты павінны быць чорнымі) і не вярнулася.
Старыя кельнеры маюць льготы і могуць прыхадзіць, напрыклад, толькі ўвечары, калі запара. Ва ўсіх даволі цікавыя лёсы. Марцін працаваў у Германіі, потым пяць гадоў у Велікабрытаніі. Працаваў адміністратарам залі ў вялікай рэстарацыі, поварам, кельнерам. Вельмі мне дапамог разабрацца з меню і нюансамі працы. Ад яго даведаўся, я так разумею старое кельнерскае прыслоўе, якое распавядаюць маладым, калі бачаць што меню брудныя. Стравы павінны быць унутры меню, а не звонку. Неяк так.
Сёння ў мяне вольны. Будзем весяліцца і траціць сумленна заробленыя грошы.
Чакайце наступных серый.
Лаў ды піс!
P.S. Аддаў ноўт па гарантыі ў рэмонт. Дакладней не аддаў, а забралі. Прыслалі кур'ера з UPS. Прыемна. Сёння павінны зноў з кур'ерам прывезці. Спадзяюся гэта зробіць справаздачы больш частымі. І яшчэ пра сервіс. Каб зарэзерваваць столік у нашай рэстарацыі (не самай таннай і ў цэнтры Варшавы) трэба толькі патэлефанаваць. І калі ты прыйдзеш столік будзе цябе чакаць ужо серваваны. Для параўнання http://muha-elka.livejournal.com/3260224.html#comments
нагадаю, што ў папярэдняй серыі галоўны герой (назавем яго ўмоўна - Памедор) пачаў кар'еру кельнера.
Мяне не выгналі і яшчэ два працоўных дня. Больш за тое, я дасягнуў некаторых поспехаў. Па-першае, вывучэнне меню, на якое быў выкарыстаны другі вольны дзень прынесла сваі вынікі. Цяпер на нечаканае пытаннечка шефа Цо то ест Sucuk? (вымаўляе ён гэта Сшуцшук) я нават змог адказаць, што гэта каўбаса цалкам з ялавіччыны ў анаталійскім (так напісана ў меню, я так разумею каб добра гучала, насамрэч проста па-турэцку) стылю. Мяркую, што на памяць добра паўплывала папярэдняя дэгустацыя блюда з гэтай каўбасой. У рэстарацыі ладзіў карпаратыў даволі салідны банк. Вось толькі не трэба тут крывіцца. Стравы на такіх імпрэзах стаяць на сталах уздоўж сцяны ў спецыяльных кантэйнерах. так што з талерак, як у нас на вяселлях ніхто не даядае. Прэдэгуставана была паэлья, лазанья па-балоньску, паган борек (та самая каўбаса ў цесце з сырам і гароднінай) і смажаныя з гароднінай крэветосы. Гатуюць яны там сапраўды выдатна! А страву з бульбы ды грыбоў зраблю нацыянальнай беларускай.
Але, вядома, не ўсе задаволены якасцю. Учора прыйшлі дзве кабеткі сталага веку, замовілі піццу з ласосем і па гжанцу (гжанэ віно, глінтвейн). Адразу папрасілі не перасмажыць. Два разы папярэдзіў Славека (з тэрмінала і асабіста) нават некаторы час сачыў як тая піцца гатуецца. Глядзець на агонь у печы можны бясконца. Падыйшоў да жанчынак, калі пачалі есць. Былі ўсім задаволеныя. А вось калі пачаў прыбіраць талеркі і запытаўся ці смакавала пачаліся сюрпрызы. Цеткі з'еўшы амаль усю піццу (!) распавялі, што цеста было цвердае, а ласось перасолены. Апынуўшыся ў гэты момант побач шэф запытаўся нахалеру яны давіліся, калі не смакавала. Маглі б зрабіць новую. Але з рахунка піццу выкінуў. Было непрыемна, таму што гэтыя ледзі, відавочна хацелі сэканоміць. Самае смешнае, што пакінулі мне 4 зета напіўкаў. Логікі я ў гэтым шукаць не стаў, бо не было калі.
Ці як, кажа шеф, гэта рэстарацыя - увесь час працовачь! Няма гасцей (заўважце, тут не кажуць кліент, а толькі госць!) паліруй прыборы, сталы, палы, папраўляй стулья, падушкі, запальвай свечкі, мяняй лампы, вынасі смецце, вучы меню. Але калі госці ёсць уся ўвага на ніх. Як вы зразумелі, шаноўнае спадарства, мне далі асабісты нумар для тэрмінала і даверылі цалкам абслугоўваць невялікія кампаніі пад наглядам. Занадта пільна ніхто з калег, безумоўна, не наглядае. Прашу іх толькі калі вялікая сумма і разлічваюцца крэдыткай быць побач. Усё астатняе раблю амаль што сам. Будзем лічыць гэта левелам першым. Адпаведна, і напіўкі ўжо сумленна зароблены. Дзесяць адсоткаў прынята пакідаць для бармэна. Першыя дні мне пра гэта не казалі. Я так разумею таму, што больш за дзень два мала хто з новых вытрымлівае. Адна дзяўчынка зышла на другі дзень, другую шэф у першы адправіў пераабуцца (боты павінны быць чорнымі) і не вярнулася.
Старыя кельнеры маюць льготы і могуць прыхадзіць, напрыклад, толькі ўвечары, калі запара. Ва ўсіх даволі цікавыя лёсы. Марцін працаваў у Германіі, потым пяць гадоў у Велікабрытаніі. Працаваў адміністратарам залі ў вялікай рэстарацыі, поварам, кельнерам. Вельмі мне дапамог разабрацца з меню і нюансамі працы. Ад яго даведаўся, я так разумею старое кельнерскае прыслоўе, якое распавядаюць маладым, калі бачаць што меню брудныя. Стравы павінны быць унутры меню, а не звонку. Неяк так.
Сёння ў мяне вольны. Будзем весяліцца і траціць сумленна заробленыя грошы.
Чакайце наступных серый.
Лаў ды піс!
P.S. Аддаў ноўт па гарантыі ў рэмонт. Дакладней не аддаў, а забралі. Прыслалі кур'ера з UPS. Прыемна. Сёння павінны зноў з кур'ерам прывезці. Спадзяюся гэта зробіць справаздачы больш частымі. І яшчэ пра сервіс. Каб зарэзерваваць столік у нашай рэстарацыі (не самай таннай і ў цэнтры Варшавы) трэба толькі патэлефанаваць. І калі ты прыйдзеш столік будзе цябе чакаць ужо серваваны. Для параўнання http://muha-elka.livejournal.com/3260224.html#comments