Новагодняе
З Новым Годам! У двары ўзрываюць "пекарды". Па ім я і зразумела, што ён настаў, сама ў гэты момант глядзела файны душэўны фільм пра каханне "Куфар продкаў". Замілаваная хэпіэндаўскімі абдымкамі закаханых герояў я прапусціла той самы момант, калі па традыцыі трэба падымаць келіхі і крычаць "З новым годам". Вярнуўшыся ў рэчаіснасць, заўважыла поруч цукеркі. З'ела цэлых чатыры! Прыслухалася. Сумленне маўчыць. М-м-м, шакалад такі смачны сёння. Пашчоўкала тв-каналы. Святкуюць. Ярка, але па ўсіх каналах аднолькава. Калі пільней прыслухацца да сумлення я пачую ціхае, але настойлівае: "Не марнуй час, ідзі зрабі штосьці карыснае". Можа яму цкуерку даць, каб яно яшчэ троху памаўчала, пакуль музыка скончыцца?