Когда-то эта площадка была стартовой для Куба 5000. Когда-то ЖЖ творил чудеса. И в моей жизни тоже. Кстати, через ЖЖ я познакомилась с будущим мужем. И ещё очень много ЖЖ-знакомств переросли в дружбу. Это было очень уютное и тёплое место. Даже когда дома не было интернета, я ходила в -25 С в интерент-кафе, чтобы посидеть в ЖЖ. Хорошие были времена ( Read more... )

Весной будет год, как ушла Вероничка Малая. Мы редко поддерживаем связь с родными после таких событий. Чаще -- по их инициативе прерываем общение. Тяжело без звена, которое нас связывало ( Read more... )

Пагартала стужку сяброў і адзначыла горкую праўду: у ЖЖ больш ніхто не тусуецца. А некалі там было так цёпла і соладка!

( Read more... )

 Ад Лёшы m_panin  атрымала флэш-моб: ён называе мне старую дату (месяц і год), а я выбіраю пост з таго перыяду і публікую яго наноў. Далучайцеся! Раздаю даты.
Лістапад 2008 быў для мяне цяжкім перыядам. Я толькі скончыла ўніверсітэт, жыла ў сваякоў, адпрацоўвала размеркаванне на ненавіснай рабоце, завісала ў Бараўлянах. У той час у мяне западозрылі пухліну ( Read more... )

 Апошні раз я была ў Беларускім дзіцячым хоспісе гады два назад. Тады мы спраўлялі 20-годдзе Люды. Усе ведалі, што гэта апошні Дзень нараджэння на зямлі. І яна таксама. Але ад гэтага не было сумна. Яна тады захапіла мяне сваім спакоем і гарманічнасцю, шчырай усмешкай і непадробнай прыязнасцю.
Больш я яе не бачыла. Ужо даўно пішу Людмілу ў малітоўны ( Read more... )

Я вцелую в тебя
сквозь туманы Лондона
огненные губы фонарей...

А помнишь, легко и просто
Мы зажигали звёзды.
Те, что теперь нам не достать.

Слезами дождей нас оплакивал Бог.
Он всё бы вернул, если б только он смог.
Но. Может быть, может быть, может быть, может быть
Я смогу, я смогу разорвать эту нить…

Учора выпадкова ў сваіх паперках знайшла маленькую ружовую капэрту, у  ёй -- маленькая ружовая цыдулачка: "А я віншую цябе з 13 снежня. Шчасця. Трям". :) Гэта, здаецца быў 2003 год. Праўда, гэты дзень я не памятаю. Але шчасця з таго часу перажыта многа. Дзякуй ( Read more... )

Сёння ў 5.30 дастала з шафы кофту, якая праляжала там, можа, з паўгады. І яна мне запахла маім Сашам :)
Нечаканы водар. З Сашам я ўжо не бачылася год. А гэты джэмпер запомніў яго са снежня 2006 года. ???

Я з радасцю ўлезла ў кофту і пржыву гэты дзень з Сашам :)