Ізноў ісьці па выжженай зямлі
Ізноў шукаць надзеі, веры прагнуць
Ізноў на месцы бегчы ад нуды
Ізноў глядзець на спаленыя Мары
Чакаць ад лёсу новы паварот
Хоць сам у, так званы, лёс ніколі і ня верыў
Прабіцца, ў рэшце рэшт, праз той натоўп
Каб быть самім сабой, як то належыць
Няхай разьбіты, усё ж такі жывы
Няхай забыты, усё ж такі існую
Вось зараз устану, руку падыму
І ёй, ізноў, махну на усё на тое
З.Ы. 2
sonejka: ну не атрымліваецца у мяне вясёлага...