Click to view
Ես ժամանակին սիրահարված էի ոնց որ Ցոյին: Եթե դա այդպես է կոչվում, եսիմ: Իսկ եղբայրերիցս մեկն ավելի հեռուն գնաց` սիրահարվեց կորեուհու ու կառատեի սև գոտու հասավ... Ցոյի մատը-միտքը, թե ձայնը խառն էր դրանում հաստատ: Էս էլ սենց, Ցոյ:
Մահն արժե նրան, որ ապրեն... Հաստատ. դրանից հետո փաշմանել չկա, չի ստացվի:
Սերն արժե նրան, որ սպասեն... Սիրուն՞՞՞ Ինչին