Մաքուր ճանապարհ էր, երկու կողքերը ձյունապատ լեռներ... Ձյունն այնքան շատ էր, որ պոկվում ու թփփոցով ընկնում էր ավտոբուսի ու ճանապարհի վրա... Մի քանի լսարան անցա, նայում էի, թե որտեղ եմ քննություն տալու /այս տհաճ մասը բաց թողնեմ/:
... Տորթերի խանութ էր: Ընտրում էի մտքումս ու շուրջս էի նայում. պատուհանից երևում էին կրակագույն ու աշտարականման կտուրներով շենքերը: Մեկը շատ մոտ էր: Ես ուշադիր նայում ու մտածում էի, որ երբեք չեմ տեսել /այսինքն` տեսածս Պրագան չէր/...
Մինչև հիմա մտածում եմ` որ երկրում էի, որ քաղաքում իմ այսգիշերյան:Ճ երազում...
Երևի գնալու եմ:
Ուր՞՞՞
Հ.Գ.- Կարմիրը` սրա նման...
Ատամնավոր աշտարակները` սրա`
Բայց վերջանում են` Եռանկյունի շարվածքներով, եռանկյունի կտուրներ... /օօօֆ: /
Զգացողություններս նման են`
, ու սրան`
/Տալին/
ՈՒ սրան`
/Ռիգա/,
Ու սրան`
Красная церковь в Городе башен