Ён стаяў перад імі, высокі, худы,
у даўгім шынялі,
вочы ў вочы з хлапцамі
Першай Слуцкай брыгады...
Як выцвілы дым
пажарышчаў,
над Грозавам слаўся слаямі
рэдкі ранні туман (спрабавала у ім
гаманы пуціну знайсьці торную сонца)...
І казаў камандзір:
“Перад вамі баі,
можа, раны, мо й смерць... (Шчупаком у палонцы
раптам бліснула сонца, зайграла ў штыхох...)
А за
(
Read more... )