Падаецца, прыйшоў час скончыцца гэтай восені.
А то я ўжо ад смутку пачынаю спяваць чароўны шведскі дум - караоке! А што, як той казаў, хай і суседзі паслухаюць, мне ж не шкада)))

Click to view

Насамрэч я ніколі не фарбую пазногці ў непразрыстае.
Але падсвядомае erde бязлітасна прагне зліцця з Восенню.

( Read more... )

***
Чорныя крылы.
Птушкі ляцяць у Вырай.
Ня ўсім вярнуцца.

***
Ціхай ракою
Лісце плыве бясконца
Харонаў човен

Не бойцеся сваіх мараў, і яны могуць збыцца! Так адбылося ў маім жыцці: апошнія два тыдні нечакана перапоўніліся свабодаю і залатым зьзяннем. Золата: іскрыста-жоўтае золата, цёплае чырвонае золата, спакусна-барвовае золата - лілося па вуліцах Нясвіжа, рассыпалася між дрэваў родных Пушчаў, хавалася ў прыцемку стараменскіх сядзібаў, блыталася ў ( Read more... )

Вецер і лісце
Лучаць дол з вышынёю.
Наўсцяж. Адчайна.

( Read more... )

( Read more... )

* * *

Рассыпанная мазаічная раніца

Выкладае на шыбінах

Знаёмыя сілуэты.

Нямая размова аголеных дрэваў

І мокрых вачэй

Стоіцца ў шкле.

Восень для меланхоліка -

Кніга з надпісам

“Hic sunt leones.”

( Read more... )

І няма больш мяжы, якая б нас аддзяляла...

( Read more... )