Пацяплела... сонейка свеціць, і ўсё бачыцца неяк інакш... сёння ішла на працу, а настрой зусім другі....непрацоўны, лёгкі, як ветрык....
Лісце з дрэваў пачало ападаць, толькі сёння гэта заўважыла, хутка дрэўцы толькі з галінкамі застануцца і будуць чакаць новай вясны, каб сустрэць усе адценні зялёнага....
У душы чаканне - новых сустрэч і цікавых ( Read more... )

( Read more... )

Таксама з нэту, такое стварэньца мілае (ізноў ва мне забыты біёлаг прачынаецца :) )

( Read more... )

Падгледжанае ў нэце - пухнатЫ ВУСЕНЬ, люблю такіх :)

( Read more... )

Мы заўсёды радуемся сонейку і чакаем яго (з спіса "мы" выключаны асобы, якім сонечнае святло вельмі шкодна), а дажджу радуемся рэдка, толькі, калі ён цёплы і, пажадана, кароткі, а, яшчэ лепей, з вясёлкай. А вось у такі дзень, як сёння, дажджу радавацца не хочацца - пахмурна, сумна, і нават, калі падумаць пра сонейка за хмаркамі - не памагае. А так ( Read more... )

( Read more... )

Люблю нашу беларускую пагоду, бо не паспяваю за яе зменамі, каб столькі разоў за дзень мілае сонейка спрачалася з амаль што трапічнымі ліўнямі... такого, відаць, няма і ў Англіі :) Толькі ўсміхнешся пагоднаму дню, а праз 10 хвілін табе ўжо ўсміхаецца навальнічная хмара :) Але гэта добра, бо любыя змены - гэта добра, можа, толькі, не так часта... :)

( Read more... )