Фу,перечитую два попередні записи і розумію, що я якось так пишу, що можна мозок зламати. Ну та ладно, мізок ламати мені потім, головне щоб з цих слів можна було щось згадати))
Коли за вікном рясна злива, сіре небо, можливо гроза, а в колонках грає щось із старого "Мері" гостро відчуваю себе у Львові, і в душі щось приємно-млосно ворушиться... Саме таким був для мене Львів вперше...