Biskvito
Nuntempe multaj, precipe anglezanoj, uzas ĉi vorton en la senco de kekso, evidente pro tio, ke samsona vorto en ilia lingvo signifas ĝuste tion. En la germana Biskuit signifas spongokukon. Fuŝantistoj amas falsajn amikojn, do tie kaj tie la vorto eble troveblas uzata por spongokuko, kvankam spongokuko estas suka, tre mola, biskvito tamen tre seka, malmola aĵo. Menciindas krome certa speco de porcelano ankaŭ nomata biskvito en Esperanto. Ne estante porcelanologo, mi ne povas diri ion pri la motivo de tiu nomigo. Specoj emas havi kapricajn nomojn, eble ĉar tiom multe daestas, sed tio estus aparta temo. Laŭ la Fundamento biskvito estas germane Zwieback aŭ pole sucharek, kiuj laŭ mia scio ambaŭ egalas nur bakitan kaj poste tranĉaĵe rostitan sekegan panon, sufiĉe sengustan, iom dolĉan sed ne kiom vera dolĉaĵo. Mankas en ĝi pli specialaj spicoj, ĉokolado, nuksoj aŭ similaj. Akceptante la angleskan uzon de biskvito kelkaj estigis novan, tre similsonan vorton por ĉi-antaŭan bakaĵon: biskoto*. Estos, kiuj prenos ankaŭ ĉi tiun vorton por kekso. Kiel do juĝi la aferon? Post zorga pensado jen kion mi opinias: Falsa amiko ne estas bona amiko simple pro tio, ke ĝi venas de nun potenca mondlingvo. Tio kaj la fakto, ke en la angla ĝi signifas ion popularan, ne rajtigas kontraŭdiri la Fundamenton. Biskvito ne estas la angla biscuit!
*La itala biscotto estas kekso. En la aŭstra germana ekzistas speco de kekso kun preskaŭ identa nomo.