Сегодня ночью мне снился офис с кроватями. Вот у всех там есть кухня офисная, курилка, а у меня во сне спальни были. Как в детском саду или в младших классах, с койками в пару рядов. И совсем не для заработавшихся сотрудников, кому жить негде кто домой не успел на последний транспорт,  а для тех кто "ну совсем немогу, пошли чтоли полчасика ( Read more... )

Гэта было рэдкім жахам для чалавецтва.. “Хто не схаваўся - я не вінаваты,” - падумала трасца і наляцела. Тыя, хто пасьпеў, а дакладней тыя хто ведаў, а яшчэ дакладней - міністэрска-праваахоўныя таварышы загадзя зьніклі пад зямлёй.. А мы.. а мы зьніклі проста так, мы напэўна, вельмі хацелі жыць.. гэта былі хвіліны летаргічнага сну, гэта было ( Read more... )

сёньня ноччу зноў сьнілася мора. толькі гэтым разам - настолькі дэталёва, што проста схоплівала дыханьне.. кожная фарбачка, кожны гук, кожная гарачая пясчынка, кожны рух зжаўцелай травы, і плёскат хвалек... памяць.


( Read more... )