Feb 04, 2006 11:58
За вакном зверы варочаюцца па грошы цярушацца ў вочы глядзяць крываваю прагай захапляюцца.
Вочы ў жахе рукі дрыжаць справа сябе баіцца рабіць нічога нельга ўсё стаіць у дрыжанні сваім.
Бацькі дзяцей не любяць прытулку няма знясіленыму духу не знайсці дому між занядбанасці.
Спеў нясецца па палёх ніхто не пачуе бо спяць святыя айцы ў гарачай безжыццёвасці пекла.
Той узрадуецца хто спазнае смерць пасля жыцця нічога не будзе нікому і ніколі.
А хлусяць у вушы вясёлымі паклёпамі на справдлівую існасць.
Усе глядзяць на гэтае свята маладой травы ў захапленні спяваючы гімны. І я разам з усімі
верш