Ніколі не адчувала такой агіды да горада. Вось шчыра. Пераважна гэта было да прыроды-лесу, а тут аж на ваніты цягне.. Насамрэч, за мінулыя 10 дзён свой спіс "Я ніколі не.." скараціла прыблізна на чвэрць ( Read more... )

Альбо пачалося, яшчэ не разабралася.
Але цяпер я ціпа судэнціна, юхуху.

( шмат рознага. накаціла )

Вось так заўжды.
І што цяпер рабіць? Наогул каша ў галаве. Манная.

Толькі я адышла ад лютаўскіх "пакут", толькі супакоілася і забіла на ўсялякую непатрэбную халеру (дакладней, дакладна вырашыла заняцца вучобай і адкласці справу з газетай) як - тыдыжь! - і вось яно.. Нечакана-радаснае. Недарэчна-прыемнае.

( шмат лішных літар )

( Read more... )