Երեկ
հրդեհից մի երկու ժամ առաջ մտնում եմ մեր քուչի բուդկեն (Պոնչիկանոցի հարևանությամբ), որ հաց առնեմ: Նույն պահին բուդկում ճոճվելով թրև ա գալիս քուչի` նիսյաով ապրող մուֆթիչ հարբեցող ուստեքից մեկը: Մինչև բուդկի ձյաձը ինձ բերում ա հացը, ուստեն սկսում ա խոսալ.
- Ապե, բա ջոգել եմ էն սեկտայի գաղտնիքը: Է... ոնց է՞ր դրանց անունը:
- Էմո:
- Հա, էդ էմոների
(
Read more... )