dag 5 van Doorwerth naar Nijmegen - 45 km
Officieel zou vandaag de langste etappe worden; 65 km. Zo ver hebben we nog nooit gefietst, maar het lukte niet om halverwege dag 4 en 5 een B&B te vinden. Tijdens de eerst twee fietsdagen hadden we eigenlijk al besloten om de route in te korten en een stukje te smokkelen met de trein van Nijmegen naar Molenhoek. Omdat wij onderweg regelmatig afstappen om dingen te bekijken of gewoon even op een bankje te zitten is 50 km per dag eigenlijk wel genoeg, het moet ook leuk blijven.
Maar vanwege schoonmoeders breken we de tocht af in Nijmegen en gaan we met de trein naar Boxmeer.
We laten vandaag de Veluwe achter ons en gaan verder door de Betuwe. Ik kan mij voorstellen dat het hier in het voorjaar mooi fietsen is; overal fruitbomen. Deze gaan we onthouden voor volgend voorjaar als alle bomen bloesems hebben. We hebben tegenwoordig een auto met een trekhaak, dus plannen voor een fietsendrager zijn er al.
Langzaam aan komen we weer op bekend terrein. Hierboven met pontje bij Driel. We steken de A50 over bij Valburg (nooit geweten dat er behalve een knooppunt Valburg ook een dorpje Valburg bestaat) en Ewijk. Bij Ewijk zouden we met het pontje de Waal oversteken naar Beuningen, maar vanwege Coronamaatregelen vaart het pontje niet. Bijzonder onhandig, dat betekent een flink stuk omfietsen.
Hierdoor komen we wel over de beruchte dijk van de wandel4daagse. Je ziet Nijmegen al liggen, maar het duurt nog verdomt lang voordat je er bent.
In Nijmegen aangekomen kiezen we de kortste weg naar Lindenholt. We hebben met vrienden afgesproken om bij hen te lunchen. Dit is voor ons bekend terrein, hier hebben we jaren gewoond. Toch grappig hoe vertrouwd maar ook raar het is om weer door Nijmegen te fietsen. Na de heerlijke lunch gaan we naar het Centraal Station om daar met de trein naar Boxmeer te gaan.
Terwijl Maurice met zijn vader naar het ziekenhuis gaat zorg ik dat er avondeten staat voor de mannen als ze terug komen. Er mogen namelijk maar 2 mensen per dag op bezoek komen. Het gaat gelukkig al weer een stuk beter met moeders, ze is nog erg in de war, maar al een stuk beter aanspreekbaar dan zondag.
Omdat we beide de pijp helemaal leeg hebben, biedt mijn vader aan om ons 's avonds naar huis te brengen. Het was een lange dag.
En zo eindigt onze fiets4daagse. Ondanks het inkorten en de onzekerheid van mijn schoonmoeder hebben we toch bijna 200 km gefietst. We hebben veel afwisselend landschap gehad; eerst over dijken langs rivieren, dan door de bossen van de Veluwe en daarna door weilanden en boomgaarden. Nederland is maar een klein landje, maar oh zo mooi.
PS: Inmiddels is mijn schoonmoeder weer opgeknapt en thuis.