Dag 3 was voor ons rustdag. Hoewel we toch even in het zadel gezeten hebben. We zijn met mijn zus en gezin naar park Hoge Veluwe geweest, en die is het mooist om te verkennen met de fiets. Van te voren kregen we al een hele beschrijving van het Museonder van de kinderen, maar vanwege Corona waren alle interactieve elementen uitgezet. Toch wel een domper; dat ze dat niet anders kunnen organiseren dat het toch Corona proof is. In het Afrika museum waar we een paar weken geleden waren kregen we een aanwijsstok mee, daarmee kon je alle knopjes en dergelijke indrukken om zo toch de audiofragmenten te kunnen beluisteren.
We hadden onderweg wel de bonus. Een prachtig groot hert die op zijn gemak op een veldje stond te kijken naar alle bezoekers die stopten om foto's te maken. Wie bekijkt nu wie?
Terug aangekomen bij huis zagen we tot onze schrik dat we tig gemiste oproepen hebben. Blijkt dat mijn schoonmoeder in het ziekenhuis opgenomen is met een delier. Het wordt gelukkig al snel duidelijk dat het niet levensbedreigend is, maar maakt dat het even onzeker wordt. Breken we af en gaan we direct naar huis? Of morgen met de trein terug?
Dag 4 van Apeldoorn naar Doorwerth - 47 km
Eerst nog even een kort telefoontje met het thuisfront. Schoonmoeders is de nacht goed doorgekomen en vanwege de strenge Coronaregels in het ziekenhuis heeft het geen zin om hals over kop naar huis te komen. We mogen vandaag toch niet op bezoek komen. We besluiten dus om verder te fietsen en morgen in te korten zodat Maurice morgen op ziekenbezoek kan. Na een ontbijt een een goed gevulde lunchtas gaan we weer op weg.
De route loopt aan de andere kant de Veluwe weer uit. Je kan zien dat deze kant meer een productiebos is. Grote percelen met naaldbomen en brede, rechte wegen. Ook de fietspaden zijn minder vaak en minder goed verhard.
Al vrij snel komen we Radio Kootwijk tegen. Vaak iets van gehoord, maar nooit geweten wat het is. Je kon niet binnen kijken, maar buiten stond een infotafel met uitleg. Het is gebouwd om een directe verbinding met Indonesië te maken, waar in die tijd (begin 1900) veel Nederlanders wonen. Maar als een telefoontje van 3 minuten een weekloon kost, betwijfel ik of veel mensen er gebruik van hebben gemaakt om even bij te kletsen.
In Wolfheze maken we nog even een spontane theepauze bij een nicht van Maurice. De B&B in Doorwerth waar we vanavond slapen is niet ver weg meer. Het weer vandaag was dreigend, maar geen drup gevallen.