Дзяцей шкада. Яны, з аднаго боку, вельмі жорсткія, з іншага - не маюць свайго меркавання (хаця ёмць і выключэнні). Большасць проста транслюе погляды бацькоў і атачэння. Магчыма, і гэтая дзяўчынка, "дачка афіцэра", таксама. Магчыма, праз некалькі гадоў яна будзе думаць зусім інакш. Але ўвогуле рэакцыя дзяцей радуе :)
Калі тая дачка "Русаафіцэра" здольная да перавыхавання, то, мажліва, зменіцца. Не адразу, з цягам часу. Калі яна пойдзе супраць асяродку, дзе выхоўвалася - можна сказаць, што зменіцца напэўна. Тут іншае пытанне: калі ёйныя бацькі так шчыра ненавідзяць Украіну (і ўсё "нярускае"), то: а) на халеру прыехалі ў Чарнігаў, а не ў Ніжні Тагіл, напрыклад? б) чаму ўцямяшваюць у галаву дзіцёнка ў тым жа Чарнігаве нянавісць да ўсяго "нярускага"?
Дзеткі ні ў чым не вінаватыя, яны тут рэтранслятары, маеце рацыю. Як і паходжанне: "рускі", "татарын", "яўрэй" жды інш. Далей - ці навучацца тыя дзеткі мысліць самастойна, ці не, тутай усё залежыць не ад бацькоў, а ад іх. А таксама - ад іх сяброў, кніг, якіх дзеткі прачытаюць, фільмаў, якія будуць глядзець. І ад жадання навучыцца мысліць самастойна. Я тут згадваю сваіх аднакласнікаў-аднакурснікаў. Усе хадзілі па адным асфальце, пад адным небам, усіх мачыў адзін дождж. Адныя сталі цітушкамі, другія - "чарка-шкварачнікамі", трэція - нармальнымі людзьмі.
П. С. Я тут у "Січы" нагледзіўся. Украінцы, захадэнцы, галічане, украінскамоўныя, дзяды былі ў УПА і на Калыме сядзелі - за бабло становяццца здраднікамі. Рускія, рускамоўныя, з Данбаса - ідуць ваяваць добраахвотнікамі ў АТО, і непагана ваююць. Факт, а не рэклама.
Можа быць, спрацоўвае такі фактар, што ў западэнцаў, у якіх дзяды былі ў УПА, праўкраінская сістэма поглядаў натуральная і прыроджаная, гэта не іх здабытак, а яны з дзяцінства так выхаваныя, і ўсе вакол іх былі такімі ж праўкраінскімі і пры гэтым вельмі рознымі па чалавечых якасцях людзьмі. Вось і яны такія ж - вельмі розныя: ёсць сумленныя, а ёсць здраднікі. Іх украінамоўнасць і праўкраінскасць амаль ні пра што не сведчыць. А для рускіх і рускамоўных з Данбаса праўкраінскія погляды - хутчэй іх уласнае дасягненне, яны прыйшлі да гэтага самі, свядома, у сталым узросце, на базе пэўных сваіх ідэалаў і каштоўнасцяў, і таму абраных поглядаў трымаюцца вельмі прынцыпова. Таму і ідуць добраахвотнікамі. Ну, неяк так )
Але ўвогуле рэакцыя дзяцей радуе :)
Reply
Тут іншае пытанне: калі ёйныя бацькі так шчыра ненавідзяць Украіну (і ўсё "нярускае"), то:
а) на халеру прыехалі ў Чарнігаў, а не ў Ніжні Тагіл, напрыклад?
б) чаму ўцямяшваюць у галаву дзіцёнка ў тым жа Чарнігаве нянавісць да ўсяго "нярускага"?
Reply
Reply
Далей - ці навучацца тыя дзеткі мысліць самастойна, ці не, тутай усё залежыць не ад бацькоў, а ад іх. А таксама - ад іх сяброў, кніг, якіх дзеткі прачытаюць, фільмаў, якія будуць глядзець. І ад жадання навучыцца мысліць самастойна.
Я тут згадваю сваіх аднакласнікаў-аднакурснікаў. Усе хадзілі па адным асфальце, пад адным небам, усіх мачыў адзін дождж. Адныя сталі цітушкамі, другія - "чарка-шкварачнікамі", трэція - нармальнымі людзьмі.
П. С. Я тут у "Січы" нагледзіўся. Украінцы, захадэнцы, галічане, украінскамоўныя, дзяды былі ў УПА і на Калыме сядзелі - за бабло становяццца здраднікамі. Рускія, рускамоўныя, з Данбаса - ідуць ваяваць добраахвотнікамі ў АТО, і непагана ваююць. Факт, а не рэклама.
Reply
Ну, неяк так )
Reply
Reply
Reply
Leave a comment