Ну, бацькі, значыць, хм, недалёкія (каб не выкарыстоўваць абсцэнную лексіку). а) Чаму ў Чарнігаў прыехалі - вы самі сказалі ў допісе. Саўковае мысленне - хацелася нешта змяніць, напэўна, але пры гэтым страшна было нешта мяняць. Таму і Чарнігаў - меркавалі, што гэта не Рашка, але амаль Рашка. б) таму што аказалася не настолькі Рашка, як яны думалі, таму спрацоўвае страх перад новым+інэрцыя+саўковасць і шаблоннасць мыслення. Такім чынам, на мой погляд, з бацькамі ўсё зразумела. Галоўнае - каб дзяўчынка, пасталеўшы, нешта зразумела. Жывучы ва Украіне, яна мае такую магчымасць. Я проста па сабе кажу - у 12 гадоў я проста трансліравала тое, што чул па тэлеку. Тады якраз быў час пасля Аранжавай рэвалюцыі. Памятаю, ехалі сям'ёй цягніком у Крым - распрагала маці з разумным выглядам пра тое, што лепей, калі ёсць цвёрдая ўлада, як у нас Лукашэнка, чым калі раздроб і шатаніе, і многа чаго яшчэ. Цяпер узгадваю - сорамна :) Потым жа ўс змянілася. Вось была разумная вельмі, але свайго меркавання не мела. Дзеці - што з іх узяць. Трэба спадзявацца, што гэтая руская дзяўчынка трапіць у правільнае асяроддзе. Бацькі вызначаюць многае, але не ўсё.
Дзеткі ні ў чым не вінаватыя, яны тут рэтранслятары, маеце рацыю. Як і паходжанне: "рускі", "татарын", "яўрэй" жды інш. Далей - ці навучацца тыя дзеткі мысліць самастойна, ці не, тутай усё залежыць не ад бацькоў, а ад іх. А таксама - ад іх сяброў, кніг, якіх дзеткі прачытаюць, фільмаў, якія будуць глядзець. І ад жадання навучыцца мысліць самастойна. Я тут згадваю сваіх аднакласнікаў-аднакурснікаў. Усе хадзілі па адным асфальце, пад адным небам, усіх мачыў адзін дождж. Адныя сталі цітушкамі, другія - "чарка-шкварачнікамі", трэція - нармальнымі людзьмі.
П. С. Я тут у "Січы" нагледзіўся. Украінцы, захадэнцы, галічане, украінскамоўныя, дзяды былі ў УПА і на Калыме сядзелі - за бабло становяццца здраднікамі. Рускія, рускамоўныя, з Данбаса - ідуць ваяваць добраахвотнікамі ў АТО, і непагана ваююць. Факт, а не рэклама.
Можа быць, спрацоўвае такі фактар, што ў западэнцаў, у якіх дзяды былі ў УПА, праўкраінская сістэма поглядаў натуральная і прыроджаная, гэта не іх здабытак, а яны з дзяцінства так выхаваныя, і ўсе вакол іх былі такімі ж праўкраінскімі і пры гэтым вельмі рознымі па чалавечых якасцях людзьмі. Вось і яны такія ж - вельмі розныя: ёсць сумленныя, а ёсць здраднікі. Іх украінамоўнасць і праўкраінскасць амаль ні пра што не сведчыць. А для рускіх і рускамоўных з Данбаса праўкраінскія погляды - хутчэй іх уласнае дасягненне, яны прыйшлі да гэтага самі, свядома, у сталым узросце, на базе пэўных сваіх ідэалаў і каштоўнасцяў, і таму абраных поглядаў трымаюцца вельмі прынцыпова. Таму і ідуць добраахвотнікамі. Ну, неяк так )
а) Чаму ў Чарнігаў прыехалі - вы самі сказалі ў допісе. Саўковае мысленне - хацелася нешта змяніць, напэўна, але пры гэтым страшна было нешта мяняць. Таму і Чарнігаў - меркавалі, што гэта не Рашка, але амаль Рашка.
б) таму што аказалася не настолькі Рашка, як яны думалі, таму спрацоўвае страх перад новым+інэрцыя+саўковасць і шаблоннасць мыслення.
Такім чынам, на мой погляд, з бацькамі ўсё зразумела.
Галоўнае - каб дзяўчынка, пасталеўшы, нешта зразумела. Жывучы ва Украіне, яна мае такую магчымасць.
Я проста па сабе кажу - у 12 гадоў я проста трансліравала тое, што чул па тэлеку. Тады якраз быў час пасля Аранжавай рэвалюцыі. Памятаю, ехалі сям'ёй цягніком у Крым - распрагала маці з разумным выглядам пра тое, што лепей, калі ёсць цвёрдая ўлада, як у нас Лукашэнка, чым калі раздроб і шатаніе, і многа чаго яшчэ. Цяпер узгадваю - сорамна :) Потым жа ўс змянілася. Вось была разумная вельмі, але свайго меркавання не мела. Дзеці - што з іх узяць.
Трэба спадзявацца, што гэтая руская дзяўчынка трапіць у правільнае асяроддзе. Бацькі вызначаюць многае, але не ўсё.
Reply
Далей - ці навучацца тыя дзеткі мысліць самастойна, ці не, тутай усё залежыць не ад бацькоў, а ад іх. А таксама - ад іх сяброў, кніг, якіх дзеткі прачытаюць, фільмаў, якія будуць глядзець. І ад жадання навучыцца мысліць самастойна.
Я тут згадваю сваіх аднакласнікаў-аднакурснікаў. Усе хадзілі па адным асфальце, пад адным небам, усіх мачыў адзін дождж. Адныя сталі цітушкамі, другія - "чарка-шкварачнікамі", трэція - нармальнымі людзьмі.
П. С. Я тут у "Січы" нагледзіўся. Украінцы, захадэнцы, галічане, украінскамоўныя, дзяды былі ў УПА і на Калыме сядзелі - за бабло становяццца здраднікамі. Рускія, рускамоўныя, з Данбаса - ідуць ваяваць добраахвотнікамі ў АТО, і непагана ваююць. Факт, а не рэклама.
Reply
Ну, неяк так )
Reply
Leave a comment