Անգլիական ժողովրդական երգ տականք սպաների ու խեղճ զինվորների մասին
Երգի սյուժեն պարզունակ է. «Եթե ուզում ես գտնել գեներալին, ես գիտեմ ուր է նա. դոշին հերթական շքանշանն է խփում։ Եթե ուզում ես գտնել գնդապետին, ես գիտեմ ուր է նա. զխկտվում է։ Եթե ուզում ես գտնել սերժանտին, ես գիտեմ ուր է նա. լակում է ամբողջ վաշտի ռոմը։ Եթե ուզում ես գտնել շարքայինին, ես գիտեմ ուր է նա. [սպանված] ընկած է փշալարի վրա»։
HANGING ON THE OLD BARBED WIRE
If you want to find the General, I know where he is,
I know where he is, I know where he is.
If you want to find the General, I know where he is,
He's pinning another medal on his chest.
I saw him, I saw him, pinning another medal on his chest,
I saw him, pinning another medal on his chest.
If you want to find the Colonel, I know where he is,
I know where he is, I know where he is.
If you want to find the Colonel, I know where he is,
He's sitting in comfort stuffing his bloody gut.
I saw him, I saw him, sitting in comfort stuffing his bloody gut,
I saw him, sitting in comfort stuffing his bloody gut.
If you want to find the Sergeant, I know where he is,
I know where he is, I know where he is.
If you want to find the Sergeant, I know where he is,
He's drinking all the Company rum.
I saw him, I saw him, drinking all the Company rum,
I saw him, drinking all the Company rum.
If you want to find the Private, I know where he is,
I know where he is, I know where he is.
If you want to find the Private, I know where he is,
He's hanging on the old barbed wire.
I saw him, I saw him, hanging on the old barbed wire,
I saw him, hanging on the old barbed wire.
Երգի այլ տարբերակներ էլ կան, և դրանցում մուննաթի իրենց բաժինը ստանում են տարբեր կոչումների տեր սպաները: Կան նաև վերջին տունի այլ տարբերակներ. «Եթե ուզում ես գտնել հին գումարտակը...», «Եթե ուզում ես գտնել ամուսնուդ...»։
Ասում են, որ սպայական կազմը փորձում էր թույլ չտալ այս երգի տարածումը՝ հասկանալով, որ այն բարոյալքող ազդեցություն ունի, բայց ապարդյուն։ Դե, չէին սիրում զինվորները սպաներին, զոռով հո չի՞։ (Ժամանակակից լեզվով ասած. ընդդիմանում էին իշխանություններին)։
Բայց դա չէ ամենահետաքրքիրն, այլ այն, որ իրականում առաջին համաշխարհայինում Բրիտանիայի վերնախավի ներկայացուցիչները մարտի դաշտում էին՝ շարքայինների կողքին, իրենց հետ հավասար գրոհի են գնում ու հավասար էլ զոհվում։ Օրինակ՝ միայն Լոոսի ճակատամարտում չորս բրիտանական գեներալ է զոհվում։ Նույն կռվում զոհվում է նաև Բրիտանիայի ներկա թագուհու քեռին՝ քսանվեց տարեկան հասակում, իր զինվորներին գրոհի տանելիս։ Ճակատամարտի զոհերից էր նաև հռչակավոր գրող Ռադյարդ Կիպլինգի 18-ամյա որդին։ Ուշագրավ է, որ տղան տեսողության խնդիրներ ուներ, ու բժշկական հանձնաժողովը երկու անգամ մերժել էր իրեն զինվորագրել։ Հայրն օգտագործեց իր ծանոթություններն ու հեղինակությունը, որ որդուն վերջապես տանեն պատերազմ։ (Որդու մահից հետո Կիպլինգը բանաստեղծություն է գրում. My Boy Jack, իսկ համեմատաբար վերջերս այդ մասին ֆիլմ նկարահանեցին, ուր գլխավոր դերում է Հարրի Պոտերի դերակատար Դանիել Ռադքլիֆը։)
Բայց այդ ամենն, իհարկե, շարքայինների տանձին չէր։ Ընդհանրապես կեղեքիչների դասին համակրելը հակասում է ժողովրդական բանահյուսության կանոններին (իհարկե, եթե խոսքն ինչ-որ հնադարյան առասպելական թագավորների ու ասպետների մասին չէ)։ Ավելին՝ ցանկացած պատերազմում էլ զոհվողների ճնշող մեծամասնությունը միևնույն է հասարակ զինվորներն են, այնպես որ դժգոհ լինելու ու մուննաթ գալու բոլոր իրավունքներն ունեն...
Հ.Գ. Իսկ սա ինքը երգն է Chumbawamba փանք-ռոք խմբի կատարմամբ.
Click to viewԸնկերանալ Ֆշտուկ