«Добрыя дзяўчынкі кіруюцца ў рай, а кепскія - ў Бэрлін», - толькі такі выраз трымаўся ў маёй галаве па ад’езьдзе з Бэрліну, пасьля бяссоннай ночы ў бары культурніцкага цэнтру, размоваў на кухні ў знаёмай, ранішняй пасадкі на цягнік на Вену, які можа расфармавацца па дарозе.
Мабыць, я закахалася ў Бэрлін, хоць абсалютна не была да яго гатовая.
(
Read more... )