Крышталёвая Крохкасьць. Прачнуўся як ад штуршка. Ціўканьне. Запаліў, зірнуў ў вакно. Разявіў рот...
Усю гэтую золкую й слотную зіму варта было ператрываць хаця б дзеля таго, каб прачнуцца сёньняшнім ранкам. Шчасьце быць жывым. Мой хрусталёвы глог паабселі сініцы.
Абвяшчаю сёньня забарону на фатаграфаваньне мыльніцамі, бо такую рэальнасьць нельга
(
Read more... )
Comments 8
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment