Так сталася, што апошнія паўгода ўзялі на сябе найбольшую канцэнтрацыю і доўгатэрміновасьць у падарожжах па абсалютна розных краінах - гэта мела свой плён, але не факт, ці ўсё яно дайшло б да сваёй літаратурнай кандыцыі, каб не два вершы: адзін належыць С.Адамовічу (узяла б у эпіграф, ды не знайшла ў сеціве першакрыніцы), другі - М.Мартысевіч.
(
Read more... )
Comments 45
Reply
Reply
Reply
А пад сэрцам дзяўчынка пхаецца...
У шляхах радавых закутая,
за сваё, за жыцьцё барукаецца:
прыйдзе, прыйдзе палёгка хуткая.
Так бліжэй да праўду, але, як на мяне, то і праз коску нішто сабе выглядала. Бо тое ж працэс - нараджэнне. У вершы яго можна ўкласьці і ў радок пры жаданні. Вось табе першы этап (страфа), вось другі (страфа), вось улонне ўжо віднеецца...
І зусім на худы канец. Чэрава пад сэрцам (калі дзіця ўнутрох, то кажуць "носіць пад сэрцам" таму ўсё вельмі адносна: мэдычныя паказьнікі-даследаванні і чалавечая мова, а ў маст.ліце і пагатоў), а ад яго (чэрава) і да радавых шляхоў рукой падаць.
Reply
у шляхах радавых закутая,
за сваё, за жыцьцё барукаецца
Гэтыя тры радкі ўспрымаюцца як нешта адначасовае, таму мне падалося, что гучыць парадаксальна. На гэтую немагчымую адначасовасьць указвае пачатак. Тон зададзены: Эўропа ідзе, пад сэрцам дзяўчынка пхаецца (адначасова! усё правільна) і раптоўна з раду выпадаюць радавыя шляхі (калі гэта адбываецца пазьней), ці ня выпадаюць (але тады мы маем парадокс).
Гэта мае ўласныя ўражаньні. Але згаджуся: Ваша аргумэнтацыя цалкам слушная.
Reply
Наконт тону - яно так, ёсьць нагода паразважаць, падумаць... Я падумаю яшчэ. Апраўдацца тым, што гэта верш заўжды пасьпею :) Мо ёсьць нейкія канкрэтныя прапановы, а я б аформіла? :)
У першапачатковым варыяньце быў дадатковы слупок у сярэдзіне. Магчыма, варта яго аднавіць, каб працэс быў натуральным і паступовым, каб абсалютна адпавядала тону:)
Але зь іншага боку - роды часьцютка вельмі нават раптоўна пачынаюцца :)
Reply
Reply
Не, абсалютна іншая ідэя (і шмат чаго яшчэ)! Дый мова, як заўважана было. А пра Марыйку я дзе трэба (у прадмове да верша) напісала, так што ня нада! :)
Такім парадкам можна было залічыць і "пераклад Славаміра на мову Марыйкі", але ж мы ўсё адэкватна зразумелі, праўда? :)
Reply
Так, гэтак жа сама можна было сказаць пра Марыйкін верш, што ён "пераклад Славаміра", праўда я бачу яе верш хутчэй "адказам Славаміру"(ціпа дыялога:)).
А верш твой добры, таму не раўнуй:).
Reply
Я не раўную, я аргумэнтую ды разважаю :)
Reply
Reply
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Leave a comment