***Ты выйграў...

[valjaryna]

Ты выйграў:
адзін да трох.
Чаго яшчэ болей трэба?
Ты выплакаў - колькі мог.
Памножыў тугу на неба.

Сустрэўся з сабой самім
у восеньскай дымнай прысадзе.
І сам - нібы восеньскі дым.
І страта ў тваім паглядзе.

Кастрышчы - па кімсьці нібы -
палілі пажоўклае лісьце.
І паўставаў на дыбы
вецер, як і калісьці.

Comments

[yarina88]

чудовий вірш!
мені взагалі до вподоби твоя поезія:)

[valjaryna]

Дзякуй вялікі! Цешуся :)

[alehko]

Славно!

[valjaryna]

Дзякуй!

[pan_tadeush]

лірыка) тонка вы чусвуеце мужчынскую душу)

[valjaryna]

паміж намі: мужчынская душа - гэта акурат тая духоўная субстанцыя, у кірунку якой заўжды мне няроўна дыхалася, якую перадусім і хацела б - як бы тое патасна ды распусна не прагучала! :) - чуствуваць! ;)

[neuroludziel]

вельмі і вельмі!!!!
кожнае слова ўзважана і нібыта выстругана!

надзывчайна!

асабліва гэта актуральна да чэскай песьні пра боль:
Ты выплакаў - колькі мог.
Памножыў тугу на неба.

ДЗЯКУЙ!!!

[valjaryna]

Дзякуй, дарагая, асабліва прыемна такое чуць на адрэсу верша, які напісаны, як выдыхнуты, без усялякіх дапрацовак. А наконт песьні - так і мне падалося.