Heeft t nog wel zin?

Jun 09, 2009 15:39

Disclaimer:
Deze post gaat heel negatief zijn

"Heeft het nog wel zin?" is een vraag die ik me de laatste tijd vaak stel. En vanmiddag helemaal. Setting: Bij mijn therapeute. Situatie: Een Tamara die half over de rooie gaat. Ik weet niet waarom. Als mensen een gevoelige snaar raken, en ik weiger te gaan huilen, dan word ik boos. Heel boos. Woede is een makkelijke en veilige emotie ofzo.
Anyway, ik kwam er weer eens niet uit. Ik snap dingen niet, ik snap niet wat mensen aan me vragen, en als ik eindelijk snap wat ze bedoelen, weet ik er geen antwoord op. En als je steeds krijgt 'Hoe voelt dat voor je?' 'Wat was daar de aanleiding voor?' 'Wat moet je doen om het op te lossen?' en het enige dat je kunt doen is 'ik weet niet' herhalen, dan ga je je daar niet bepaald capabel van voelen. Ik weet het gewoon écht niet. Ik weet niet waarom mijn hoofd stom doet. Ik weet niet waarom ik mezelf niet aardig kan vinden. Ik weet alleen dat mezelf de grond in praten veilig is. Dat mezelf bewijzen dat ik niks voorstel veel beter voelt dan slagen in een poging een beter mens te worden.
Dat een verneukt eetpatroon beter voelt dan 3 maal daags een goede maaltijd. Dat constant ruzie zoeken met mijn vriendje en hem wegjagen en vinden dat ik hem niet waard ben, veel makkelijker en prettiger is dan accepteren dat iemand van me houdt.
Het heeft ook geen zin. Kennen jullie zo'n champagnepiramide? Allemaal glazen die zijn opgestapeld in een piramide, en als je in het bovenste glas champagne giet, en het loopt over, loopt het in de 4 glazen daaronder. En als die 4 vol zitten, gaat het in de 16? daaronder. Zo voel ik me nu, maar dan met emmers ipv champagneglazen. Elke keer als er een emmer overloopt, omdat er teveel druppels in zitten, betekend dat alleen dat er dus 4 keer zoveel emmers over gaan lopen. En ik sta onderaan de piramide. Ik kan de bovenste emmer niet bereiken, dus ik moet maar jenga gaan spelen met de emmers waar ik wel bij kan. En elke keer als ik 1 emmer heb weggehaald, is de champagne, of water, of problemen, weer een niveau verder. Weer 4 keer zoveel shit erbij wat opgelost moet worden.
In de afgelopen 3 jaar heb ik al heel wat emmers weggehaald. Echt heel veel. Achter mij staat een muur met emmers. Maar die emmers die ik heb weggehaald, zijn nog niets in vergelijking met wat ik nog moet doen. Alle emmers moeten leeg, zonder de piramide om te laten vallen. En alles moet tegelijk. Ik kan het niet meer, ik snap het niet meer, ik wil het niet meer. Ik wil normaal zijn. Dat ga ik nooit worden, en ik weet echt niet of ik nog wel wil proberen om in de buurt te komen van normaal. Laat het maar.

depri

Previous post Next post
Up