Ախր շատ լավն են մեր բոլոր ավանդապատումները, առասպելները, ավանդությունները, ժողովրդական հին երգերը... իրոք, հավատում այդ ամենին։ Ամենաշատը սիրում եմ Մշո սբ. Կարապետի դևի մասին ավանդապատումը։ Ու ես այսօր էլ հավատում եմ, որ «Կաղ դևը» մինչև այսօր վանքի վառարանների մոխիրը շալակած, գետնի տակով տանում է դեպի Տիգրանակերտ և թափում է Փրեբաթման գյուղի մոտ։
Մշեցիների երգից է սա
Լուսավորիչը ժողվեց դիվան, Լըցեց զընդան. Կաղ դևն եկավ ասաց` յաման, Զիս մի դըներ զընդան. Ես կեղնեմ սուրբ Կարապետու փոշեհան. Տանեմ, թափեմ Փրեբաթման. Մինչ օր Քրիստոս գա դատաստան:
Comments 1
Ամենաշատը սիրում եմ Մշո սբ. Կարապետի դևի մասին ավանդապատումը։ Ու ես այսօր էլ հավատում եմ, որ «Կաղ դևը» մինչև այսօր վանքի վառարանների մոխիրը շալակած, գետնի տակով տանում է դեպի Տիգրանակերտ և թափում է Փրեբաթման գյուղի մոտ։
Մշեցիների երգից է սա
Լուսավորիչը ժողվեց դիվան,
Լըցեց զընդան.
Կաղ դևն եկավ ասաց` յաման,
Զիս մի դըներ զընդան.
Ես կեղնեմ սուրբ Կարապետու փոշեհան.
Տանեմ, թափեմ Փրեբաթման.
Մինչ օր Քրիստոս գա դատաստան:
Reply
Leave a comment