Iris Weekend - dag 2 & 3
Eindelijk, ik heb tijd om de rest van het Iris weekend neer te schrijven. Verscholen achter linkje.
Zaterdag 27 maart begon met het huis op orde brengen. Rond een uurtje of 14:00 kwamen er vrienden langs om een lekker stukje taart te eten. Ik had ook wat mensen uit Belgie uitgenodigd, mijn vrienden van Kagan. Dus dat was erg leuk om hen weer te zien. Ook een deel van de "oude kliek" uit Den Haag was present, dus het voelde ff lekker ouderwets. Leuke middag gehad dus, alleen m'n vriendinnetje deed een beetje geheimzinnig.
Aan het einde van de middag reden we met de groep uit Belgie al naar Rotterdam en zijn bij Wok International gaan eten. Ook Marco en Sandra kwamen ons daar vergezellen. Ondertussen had ik m'n CDtjes al gedumpt in de Baroeg en daar reeds verjaardags wensen ontvangen van de Baroeg crew en de Iris mannetjes. Het eten bij Wok International was best OK, maar vooral heel gezellig.
Rond 20:30 waren we dan in de Baroeg. Marco begon met draaien en ik nam na een klein uurtje over. Het liep al gauw vol, ook met allemaal mensen die ik uitgenodigd had. Het was wel even moeilijk om zo vroeg op de avond al plaatjes te draaien om de dansvloer mee te vullen. Ik ben zo gewend om in het begin ff wat vagere dingen te draaien.
Na elven was het moment dan eindelijk daar. De laatste tonen van Basic Pleasure Model ebden weg. En na een paar seconden stilte werd het concert van Iris ingezet met Lose In Wanting. Vooral met de eerste nummers maakte Iris een verpletterende indruk.
Reagan was erg goed bij stem en de live drums bespeeld door Blitz zorgden ervoor dat het niet helemaal een statisch optreden was.
Iris had een heel uitgebalanceerde set bedacht, met afwisselend snellere en tragere nummers. Uiteraard was het speciaal op ons verzoek gespeelde Everybody Is Life een van de hoogtepunten.
Jammergenoeg liet de techniek ons en vooral Iris af en toe in de steek. Hierdoor verloor Reagan af en toe de juiste toon uit het gehoor. Ookal zal de lengte van de set er ook wel wat mee te maken gehad hebben. Ze speelden ruim anderhalf uur en hadden het publiek verwend met pareltjes zoals Whatever, Vacant, When I'm Not Around en natuurlijk ook met hun meest bekende singles Annie Would I Lie To You en Unknown. Ze speelden nog 3 toegiften en toen was het afgelopen...
En ik stortte in. Ik was best zenuwachtig voor alles geweest, vreesde nog een beetje dat ik door Marco op het podium gevraagd zou worden, maar gelukkig was dat niet het geval. Maar alles was goed, nee (bijna) perfect verlopen. We hoefden ons nergens meer druk om te maken. Het optreden was een succes (ik heb weinig echt negatieve dingen gehoord, op wat mensen na die het niet hun ding vonden). Het enige wat overbleef was een uitgeput gevoel en een beetje rottig gevoel richting Iris, omdat het materiaal van de Baroeg niet altijd even goed z'n werk deed.
En toen moest ik draaien. Ik moet eerlijk zeggen ik weet er niet veel meer van, het ging allemaal een beetje langs me heen. Wat ik nog wel weet is dat we wat minder echte synth pop gedraaid hebben dan we oorspronkelijk van plan waren, omdat de verzoeklijsten om andere dingen vroegen.
En m'n vriendin bleef maar een beetje vaag doen, ook al had ik ondertussen wel een vermoeden waar ze mee bezig was.
Om 3:00 moest ik de band terug naar het hotel brengen. Dat was nog een gezellig ritje. Tot een uurtje of 5:00 (zomertijd) zijn we nog doorgegaan met de dansavond en toen was het over. Nou ja, voor de bezoekers dan. Voor ons was het nog lang niet over :-( Om een uurtje of 6:00 crashten we op Marco's bank. En om 7:30 stonden we alweer bij de Baroeg om de spullen van Iris in te laden. Om 8:00 pikten we de band op in het hotel. Daar eerst nog even gekeken hoe de heren enthousiast een voedzaam ontbijt naar binnen werkten. Marco slaagde er meteen in om ons van hem af te schudden, zodat we op eigen houtje richting Schiphol moesten rijden. Geen probleem, alleen het resultaat was dat we niet de kortste weg konden nemen.
Rond 9:00 kwamen we aan op Schiphol en begon het steeds meer door te dringen dat deze mooie droom tegen z'n einde liep. Na de laatste paar foto's en bedankjes heen en weer sloten de heren van Iris achteraan aan in de incheck rij en wij liepen bedroefd terug naar beneden. Om de terugreis nog een beetje draaglijk te maken dronken we nog ff een bakkie koffie. En toen kwam mijn vriendinnetje met een boek boven water, waarin ze door allemaal vrienden hele lieve dingen had laten schrijven. Ik was heel erg (en ben nog steeds een beetje) ontroerd. Het was zo'n fantastisch weekend, zo'n geweldige verjaardag. Het voelt nog altijd zo van, zoiets verdien ik niet. Maar het kan me nu niet meer afgenomen worden.
En vooral zonder Marco en ook Baroeg en mijn vriendinnetje was dit natuurlijk nooit mogelijk geweest. Ik ben hen dus enorm dankbaar!!!! En natuurlijk ook Iris, niet te vergeten. Maar ook iedereen die bijgedragen heeft aan dit geweldige weekend ben ik heel dankbaar. Zoals bijvoorbeeld dragonoflight en lalaith83 die mij overrompelden met een heel mooi kado, nogmaals onwijs bedankt! Ook little_crisis en marine_lla die een hele lekkere brownie voor me gemaakt hadden, dankjewel!! Ze hadden ook allemaal een heel leuk stukje in m'n "verjaardagsboek" geschreven, net als (in random order) daaf, ilona, barrrb, 141, anne_lize, argantonis, mspolyester, Maarten (wat is jouw LJ adres ook alweer) en kratarknathrak.
Ook alle anderen die bijgedragen hebben aan een van de mooiste weekends uit m'n leven: heel erg bedankt!!! Ik hoop dat jullie het ook een leuke dag vonden die zaterdag!
P.S. en die nieuwe Puppy cd is fan-tas-tisch
P.P.S en of ik nu nog meer ga posten of niet op m'n LiveJournal zie ik nog wel. Het belangrijkste staat erop :-)