ฟิคแปล: Drunk [Yabu Kota x Inoo Kei]
ฟิคแปล Fanfiction: Drunk
Title: Drunk
Fandom: Hey!Say!Jump
Pairing: Yabu Kota x Inoo Kei
Rating: G
Prompt: Quieto vivere (อยู่อย่างเงียบสงบ)
Disclaimer: Original story belongs to simph8
ยาบุ โคตะเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งเมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วพบว่าอิโนโอะ เคย์กำลังเมาแทบไม่ได้สติ
ไม่บ่อยนักที่โคตะจะเห็นแฟนตัวเองดื่มเกินลิมิตจนเมาแบบนี้
เมื่อเคย์วิ่งมาตามทางเดินของห้องนั่งเล่น จนโคตะต้องใช้แรงทั้งหมดประคองอีกฝ่ายไว้ไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้น
คนตัวเล็กกว่าเริ่มหัวเราะไม่หยุด แล้วทำท่าจะทิ้งตัวลงกับพื้น
โคตะยังคงประคองเคย์ไว้ แม้ว่าอยากใจอยากจะไปนอนบนที่นอนเต็มที ตอนนี้เป็นเวลาตี 4 แล้ว และโคตะก็ล้าเต็มที
“เคย์จัง ทำไมถึงดื่มเหล้าล่ะ?” โคตะถามช้าๆ
อีกฝ่ายเริ่มหัวเราะอีกครั้ง
“ทำไมน่ะเหรอ? ชั้นไม่ได้เมาซักหน่อย! ชั้นดื่ม...ไปแค่ 2-3 แก้วเอง” เคย์ชี้ไปที่โต๊ะบริเวณห้องนั่งเล่น ซึ่งมีขวดเหล้าเปล่าๆ ตั้งอยู่ 4 ขวด “ก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นเหล้าอะไร แต่รสชาติมันดีอ่ะ!”
“ดื่มไป 2-3 แก้วเหรอ หืม? “ โคตะพึมพำกับตัวเอง แล้วโอบแขนรอบคอของเคย์ “ไป ไปล้างหน้าด้วยน้ำเย็นซักหน่อย แล้วไปนอนได้แล้ว”
“บลาๆๆ” เคย์ล้อเลียนโคตะ แล้วหัวเราะหึๆ “นายเป็นตาแก่โคตะ ส่วนชั้นยังหนุ่ม แล้วจะดื่มไม่ได้รึไง? “
“ได้ๆ นายดื่มได้” โคตะตอบ “ใครห้านนายกันล่ะ? แต่นายเมาแล้วเนี่ย! “
เคย์ยกมือข้างที่เป็นอิสระขึ้นแล้วทำเสียงล้อเลียนคนโตกว่า
โคตะพยายามระงับอารมณ์ ไม่อยากให้เกิดการโต้เถียงกันแล้วกลับกลายเป็นการรบกวนเพื่อนบ้านข้างเคียง แต่ตอนนี้เคย์ไม่มีสติสัมปชัญญะพอที่จะรับรู้ และพร้อมที่จะทำให้เกิดการทะเลาะกันทั้งๆ ที่ไม่ควรทะเลาะ
โคตะดึงเคย์เข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ
“นายจะบอกได้รึยังว่าทำไมต้องดื่มหนักขนาดนี้?” โคตะถามขึ้นมาพาเคย์มานั่งที่เตียง
คนโตกว่าเปลี่ยนชุดเดิมที่เคย์สวมอยู่ออก แล้วสวมชุดนอนให้ใหม่
เคย์หัวเราะ “วันนี้ชั้นสอบตก” แล้วเจ้าตัวก็หัวเราะดังกว่าเดิม “แล้วนายรู้อะไรมั้ย ชั้นโกรธมากเลยนะ นี่มันดูถูกกันชัดๆ”
คนโตกว่าได้แต่ถอนหายใจ ยกแขนขึ้นสวมเสื้อแขนสั้น
“มา นอนได้แล้ว” โคตะเรียกคนตัวเล็กกว่า “ไว้เราคุยเรื่องนี้กันพรุ่งนี้”
“ชั้นยังไม่ง่วงเลยอ่ะ โคตะ” เคย์พลิกตัว แล้วดึงโคตะล้มตัวลงไปที่เตียงนอนด้วยกัน “เล่นไพ่กัน” เคย์เริ่มร้อง “เอาน่า! ทำให้ชั้นมีความสุขหน่อยสิ น่า เล่นไพ่กัน! ”
โคตะถอนหายใจอีกครั้ง พยายามที่จะไม่วูบหลับไปเสียก่อน ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน แล้วเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อหยิบสำรับไพ่
แต่เมื่อเดินกลับมาในห้องนอน ก็พบว่าเคย์นอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว
โคตะถอนหายใจอย่างโล่งอกพลางเดินไปใกล้ๆ เคย์ เขาดึงผ้าห่มขึ้นคลุมถึงบริเวณไหล่ของคนขี้หนาว จูบเบาๆ ที่แก้ม แล้วพูดกับเคย์เหมือนที่เคยพูดทุกๆ คืน
“ฝันดีนะ”
ในที่สุด โคตะก็เอนศีรษะลงบนหมอน แล้วผลอยหลับไป
- จบ -
ปล. คนเขียนคนนี้เขียนเก่งมาก มากจนอยากแปลให้คนอื่นๆ ได้อ่านบ้าง (ﾉ´ヮ´)ﾉ*:･ﾟ✧
Title: Drunk
Fandom: Hey!Say!Jump
Pairing: Yabu Kota x Inoo Kei
Rating: G
Prompt: Quieto vivere (อยู่อย่างเงียบสงบ)
Disclaimer: Original story belongs to simph8
ยาบุ โคตะเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งเมื่อกลับมาถึงบ้านแล้วพบว่าอิโนโอะ เคย์กำลังเมาแทบไม่ได้สติ
ไม่บ่อยนักที่โคตะจะเห็นแฟนตัวเองดื่มเกินลิมิตจนเมาแบบนี้
เมื่อเคย์วิ่งมาตามทางเดินของห้องนั่งเล่น จนโคตะต้องใช้แรงทั้งหมดประคองอีกฝ่ายไว้ไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้น
คนตัวเล็กกว่าเริ่มหัวเราะไม่หยุด แล้วทำท่าจะทิ้งตัวลงกับพื้น
โคตะยังคงประคองเคย์ไว้ แม้ว่าอยากใจอยากจะไปนอนบนที่นอนเต็มที ตอนนี้เป็นเวลาตี 4 แล้ว และโคตะก็ล้าเต็มที
“เคย์จัง ทำไมถึงดื่มเหล้าล่ะ?” โคตะถามช้าๆ
อีกฝ่ายเริ่มหัวเราะอีกครั้ง
“ทำไมน่ะเหรอ? ชั้นไม่ได้เมาซักหน่อย! ชั้นดื่ม...ไปแค่ 2-3 แก้วเอง” เคย์ชี้ไปที่โต๊ะบริเวณห้องนั่งเล่น ซึ่งมีขวดเหล้าเปล่าๆ ตั้งอยู่ 4 ขวด “ก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นเหล้าอะไร แต่รสชาติมันดีอ่ะ!”
“ดื่มไป 2-3 แก้วเหรอ หืม? “ โคตะพึมพำกับตัวเอง แล้วโอบแขนรอบคอของเคย์ “ไป ไปล้างหน้าด้วยน้ำเย็นซักหน่อย แล้วไปนอนได้แล้ว”
“บลาๆๆ” เคย์ล้อเลียนโคตะ แล้วหัวเราะหึๆ “นายเป็นตาแก่โคตะ ส่วนชั้นยังหนุ่ม แล้วจะดื่มไม่ได้รึไง? “
“ได้ๆ นายดื่มได้” โคตะตอบ “ใครห้านนายกันล่ะ? แต่นายเมาแล้วเนี่ย! “
เคย์ยกมือข้างที่เป็นอิสระขึ้นแล้วทำเสียงล้อเลียนคนโตกว่า
โคตะพยายามระงับอารมณ์ ไม่อยากให้เกิดการโต้เถียงกันแล้วกลับกลายเป็นการรบกวนเพื่อนบ้านข้างเคียง แต่ตอนนี้เคย์ไม่มีสติสัมปชัญญะพอที่จะรับรู้ และพร้อมที่จะทำให้เกิดการทะเลาะกันทั้งๆ ที่ไม่ควรทะเลาะ
โคตะดึงเคย์เข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ
“นายจะบอกได้รึยังว่าทำไมต้องดื่มหนักขนาดนี้?” โคตะถามขึ้นมาพาเคย์มานั่งที่เตียง
คนโตกว่าเปลี่ยนชุดเดิมที่เคย์สวมอยู่ออก แล้วสวมชุดนอนให้ใหม่
เคย์หัวเราะ “วันนี้ชั้นสอบตก” แล้วเจ้าตัวก็หัวเราะดังกว่าเดิม “แล้วนายรู้อะไรมั้ย ชั้นโกรธมากเลยนะ นี่มันดูถูกกันชัดๆ”
คนโตกว่าได้แต่ถอนหายใจ ยกแขนขึ้นสวมเสื้อแขนสั้น
“มา นอนได้แล้ว” โคตะเรียกคนตัวเล็กกว่า “ไว้เราคุยเรื่องนี้กันพรุ่งนี้”
“ชั้นยังไม่ง่วงเลยอ่ะ โคตะ” เคย์พลิกตัว แล้วดึงโคตะล้มตัวลงไปที่เตียงนอนด้วยกัน “เล่นไพ่กัน” เคย์เริ่มร้อง “เอาน่า! ทำให้ชั้นมีความสุขหน่อยสิ น่า เล่นไพ่กัน! ”
โคตะถอนหายใจอีกครั้ง พยายามที่จะไม่วูบหลับไปเสียก่อน ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน แล้วเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อหยิบสำรับไพ่
แต่เมื่อเดินกลับมาในห้องนอน ก็พบว่าเคย์นอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว
โคตะถอนหายใจอย่างโล่งอกพลางเดินไปใกล้ๆ เคย์ เขาดึงผ้าห่มขึ้นคลุมถึงบริเวณไหล่ของคนขี้หนาว จูบเบาๆ ที่แก้ม แล้วพูดกับเคย์เหมือนที่เคยพูดทุกๆ คืน
“ฝันดีนะ”
ในที่สุด โคตะก็เอนศีรษะลงบนหมอน แล้วผลอยหลับไป
- จบ -
ปล. คนเขียนคนนี้เขียนเก่งมาก มากจนอยากแปลให้คนอื่นๆ ได้อ่านบ้าง (ﾉ´ヮ´)ﾉ*:･ﾟ✧