ฟิคแปล Your life is mine (Arioka Daiki x Inoo Kei)
Title: Your life is mine
Author: simph8
Fandom: Hey!Say!Jump
Pairing: Arioka Daiki x Inoo Kei
Rating: G
Warinig: Death!fic
Prompt: caffee (กาแฟ)
Disclaimer: Original story belongs to
simph8
Your life is mine
อีกนิดเดียวเท่านั้น เขาแทบจะระงับความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่
และที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ อีกไม่นานก็จะเป็นช่วงเวลาที่งดงามยิ่งขึ้นไปอีก
แล้วชีวิตของเขาก็จะกลับมาราบรื่นดังเดิม ดังเช่นก่อนที่คนตรงหน้าเขาจะก้าวเข้ามา
เขามองคนตรงหน้า ความรู้สึกเดียวที่มีต่อคนๆ นี้ คือ ความชิงชัง
แค่มันหายไปซะ
เขากลั้นยิ้ม พยายามทำตัวให้น่าไว้ใจและร่าเริงเหมือนเช่นเคย ถึงจะไม่อยากฟังเรื่องบ้าบอคอแตกที่คนตรงหน้าพล่ามอยู่ แต่เขาก็จำเป็นต้องทนฟัง
เพราะถ้าเขาทำได้ ทุกอย่างก็จะลงล็อค
และเขาก็จะไม่ต้องทนฟังคนตรงหน้านี้พูดอีกต่อไปแล้ว ชีวิตของเขากับเคย์จะปลอดภัยและมั่นคง โดยที่มือโสโครกคู่นั้นจะไม่มีวันมาแตะต้องเคย์ได้อีก
เพราะว่าเขาทนไม่ได้ ทนไม่ได้ที่จะนึกถึงมือคู่นั้นที่พรากเอาความบริสุทธิ์ไปจากเคย์
เคย์ตัวน้อยๆ ของเขา
เคย์ที่ต้องการคนปกป้อง ต้องการใครสักคนอยู่เคึยงข้าง
และเมื่อเขาได้เห็นว่าคนตรงหน้าได้ทุกอย่างไว้ครอบครองภายใต้ปลายนิ้วของตนเอง มันก็ยิ่งทำให้เลือดในกายเขาเดือดดาลด้วยความโกรธแค้น
เขาเกลียดมัน
เกลียดมันมากเสียจนไม่อาจเกลียดใครเข้ากระดูกดำได้ขนาดนี้อีกแล้ว
และเวลาล้างแค้นก็มาถึงแล้ว
ดวงตาของเขาจ้องมองคนตรงหน้า รู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังจะตาย แต่เขาจะไม่ทำอะไรเพื่อช่วยชีวิตมัน
ไม่ทำ
เพราะมันสมควรตายเหมือนหมาข้างถนน สิ่งที่สาสมกับคนอย่างมันก็มีแต่ความตายเท่านั้น
เขามองยาบุยกถ้วยกาแฟที่มียานอนหลับผสมอยู่ขึ้นจรดริมฝีปาก
เขามองด้วยแววตาเปี่ยมความคาดหวัง แล้วในที่สุดก็เผยรอยยิ้มของผู้ชนะออกมา
เสียงครางอย่างสุขสมหวังรอดออกมาจากริมฝีปาก
ยาบุมองเขาอย่างงุนงง เมื่อรอยยิ้มของเขากว้างยิ่งขึ้น
เขามองยาบุยกมือทาบอก เริ่มไอ แล้วทรุดเข่าลงกับพื้น
จากนี้ไปเคย์ก็จะเป็นของเขาเพียงคนเดียว และเขาก็ไม่ต้องแคร์ในสิ่งที่เคย์เคยพร่ำพรรณาว่าเคย์รักยาบุมากแค่ไหน
เขาไม่ต้องสนใจยาบุอีกแล้ว เคย์เป็นของเขาคนเดียว เหมือนที่ควรจะเป็นตั้งแต่แรก
เจ้าหนอนโสโครกเอื้อมมือมาหาเขา แต่เขาไม่แม้แต่จะสัมผัสมันแม้แต่นิด เขาขยับเท้าหนี
และเมื่อเห็นมันล้มลงไปกองกับพื้น ดวงตาปิดสนิท
เขาก็รู้แน่ชัดว่ามันตายแล้ว
และในช่วงเวลานี้เอง เขายินดีปรีดาเสียจนอยากจะเลี้ยงฉลอง
- จบ -
Author: simph8
Fandom: Hey!Say!Jump
Pairing: Arioka Daiki x Inoo Kei
Rating: G
Warinig: Death!fic
Prompt: caffee (กาแฟ)
Disclaimer: Original story belongs to
simph8
Your life is mine
อีกนิดเดียวเท่านั้น เขาแทบจะระงับความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่
และที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ อีกไม่นานก็จะเป็นช่วงเวลาที่งดงามยิ่งขึ้นไปอีก
แล้วชีวิตของเขาก็จะกลับมาราบรื่นดังเดิม ดังเช่นก่อนที่คนตรงหน้าเขาจะก้าวเข้ามา
เขามองคนตรงหน้า ความรู้สึกเดียวที่มีต่อคนๆ นี้ คือ ความชิงชัง
แค่มันหายไปซะ
เขากลั้นยิ้ม พยายามทำตัวให้น่าไว้ใจและร่าเริงเหมือนเช่นเคย ถึงจะไม่อยากฟังเรื่องบ้าบอคอแตกที่คนตรงหน้าพล่ามอยู่ แต่เขาก็จำเป็นต้องทนฟัง
เพราะถ้าเขาทำได้ ทุกอย่างก็จะลงล็อค
และเขาก็จะไม่ต้องทนฟังคนตรงหน้านี้พูดอีกต่อไปแล้ว ชีวิตของเขากับเคย์จะปลอดภัยและมั่นคง โดยที่มือโสโครกคู่นั้นจะไม่มีวันมาแตะต้องเคย์ได้อีก
เพราะว่าเขาทนไม่ได้ ทนไม่ได้ที่จะนึกถึงมือคู่นั้นที่พรากเอาความบริสุทธิ์ไปจากเคย์
เคย์ตัวน้อยๆ ของเขา
เคย์ที่ต้องการคนปกป้อง ต้องการใครสักคนอยู่เคึยงข้าง
และเมื่อเขาได้เห็นว่าคนตรงหน้าได้ทุกอย่างไว้ครอบครองภายใต้ปลายนิ้วของตนเอง มันก็ยิ่งทำให้เลือดในกายเขาเดือดดาลด้วยความโกรธแค้น
เขาเกลียดมัน
เกลียดมันมากเสียจนไม่อาจเกลียดใครเข้ากระดูกดำได้ขนาดนี้อีกแล้ว
และเวลาล้างแค้นก็มาถึงแล้ว
ดวงตาของเขาจ้องมองคนตรงหน้า รู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังจะตาย แต่เขาจะไม่ทำอะไรเพื่อช่วยชีวิตมัน
ไม่ทำ
เพราะมันสมควรตายเหมือนหมาข้างถนน สิ่งที่สาสมกับคนอย่างมันก็มีแต่ความตายเท่านั้น
เขามองยาบุยกถ้วยกาแฟที่มียานอนหลับผสมอยู่ขึ้นจรดริมฝีปาก
เขามองด้วยแววตาเปี่ยมความคาดหวัง แล้วในที่สุดก็เผยรอยยิ้มของผู้ชนะออกมา
เสียงครางอย่างสุขสมหวังรอดออกมาจากริมฝีปาก
ยาบุมองเขาอย่างงุนงง เมื่อรอยยิ้มของเขากว้างยิ่งขึ้น
เขามองยาบุยกมือทาบอก เริ่มไอ แล้วทรุดเข่าลงกับพื้น
จากนี้ไปเคย์ก็จะเป็นของเขาเพียงคนเดียว และเขาก็ไม่ต้องแคร์ในสิ่งที่เคย์เคยพร่ำพรรณาว่าเคย์รักยาบุมากแค่ไหน
เขาไม่ต้องสนใจยาบุอีกแล้ว เคย์เป็นของเขาคนเดียว เหมือนที่ควรจะเป็นตั้งแต่แรก
เจ้าหนอนโสโครกเอื้อมมือมาหาเขา แต่เขาไม่แม้แต่จะสัมผัสมันแม้แต่นิด เขาขยับเท้าหนี
และเมื่อเห็นมันล้มลงไปกองกับพื้น ดวงตาปิดสนิท
เขาก็รู้แน่ชัดว่ามันตายแล้ว
และในช่วงเวลานี้เอง เขายินดีปรีดาเสียจนอยากจะเลี้ยงฉลอง
- จบ -