Назву міста багряним плющем закреслюєш.
Кілометри сезонного прикордоння
У наплічнику. Той, хто тоді був теслею,
Ніби шпичку, витяг тебе з долоні.
Запитаєш, де прихилити голову,
Чом ні даху, ні статків - дорога й тільки -
Вітер, що не говорить твоєю мовою,
Вистеляє стежку листами Рільке...
І в останніх сполохах світла денного
О порі, коли достигає терен,
(
Read more... )